pragmatist ne demek?

Pragmatizm, 19. yüzyılın sonlarında Amerika Birleşik Devletleri'nde gelişen bir felsefi akımdır ve uygulamanın, deneyimin ve eylemin önemini vurgular. Pragmatistler için teorilerin veya inanışların doğruluğu, onların pratik sonuçları ve yararlarıyla değerlendirilir. Bu yaklaşım, gerçekliğin sürekli bir değişim halinde olduğu fikrini benimser ve bilgiyi statik bir olgu değil, deneyimler ve etkileşimler yoluyla sürekli gelişen bir süreç olarak görür.

Pragmatizmin önde gelen figürleri arasında Charles Sanders Peirce, William James ve John Dewey bulunur. Peirce, pragmatizmin kurucusu olarak kabul edilir ve "pragmatizm" terimini ilk kullanan kişidir. William James, bu felsefi yaklaşımı daha geniş kitlelere tanıtmış ve günlük yaşamla olan bağlantısını vurgulamıştır. John Dewey ise eğitime yaptığı katkılarla bilinir ve deneyimsel öğrenme kavramını eğitim felsefesine kazandırmıştır.

Pragmatizm, özellikle siyaset, eğitim, hukuk ve dilbilim gibi çeşitli alanlarda etkili olmuştur. Eleştirmenler ise pragmatizmi, gerçekliği ve doğruluğu yalnızca pratik faydaları üzerinden değerlendirdiği için yüzeysel olmakla suçlayabilirler. Ancak pragmatistler bu eleştirilere, bu yaklaşımın esnekliği ve dinamizmi nedeniyle sürekli değişen bir dünyada en işe yarar yöntem olduğunu savunarak yanıt verirler.