Thoroughbred (Safkan), en çok at yarışlarında yer almalarıyla bilinen bir at ırkıdır. Thoroughbred kelimesi bazen herhangi bir safkan at cinsine atıfta bulunmak için kullanılsa da, teknik olarak sadece Thoroughbred cinsine atıfta bulunur. Thoroughbred cinsi atlar, çeviklikleri, hızları ve ruhları ile tanınan "sıcakkanlı" atlar olarak kabul edilir.
Thoroughbred bugün bilindiği üzere, 17. ve 18. yüzyıllarda İngiltere'de yetiştirilmiştir, yerli kısraklarla ithal oryantal Arap, Berberi ve Türkmen damızlık aygırlar çiftleştirilerek kırma taylar elde edildi. Tüm modern Thoroughbred İngiliz atları, soylarının izini, 17. ve 18. yüzyıllarda İngiltere'ye orijinal olarak ithal edilen üç aygıra ve çoğunlukla İngiliz soylarından oluşan çok sayıda kısrağa kadar takip edebilir. 18. ve 19. yüzyıllarda Thoroughbred ırk dünyaya yayılmaya başladı; 1730'dan itibaren Kuzey Amerika'ya ve 19. yüzyılda Avustralya, Avrupa, Japonya ve Güney Amerika'ya ithal edildiler. Bugün milyonlarca Thoroughbred var ve dünya çapında her yıl yaklaşık 100.000 tay tescil edilir.
Tipik Thoroughbred atları 157 ile 173 cm (62-68 inç), ortalama oılarak da 163 cm (64 inç) boylarındadır. Çoğunlukla koyu, çok koyu veya kahverengi, kestane rengi, siyah veya gridirler.1 Amerika Birleşik Devletleri'nde tanınan daha az yaygın renkler arasında roan ve palomino bulunur. Beyaz renkte olanlar çok nadirdir, ancak griden ayrı olarak tanınan bir renktir.2 Yüz ve alt bacaklar beyazla damgalanabilir3 ancak beyaz genellikle vücutta görünmez. Pinto veya Appaloosa gibi vücutta birden fazla renge sahip olan ceket desenleri, ana akım cins kayıtları tarafından tanınmaz.45 Kaliteli Thoroughbred atları, uzun bir boyun üzerinde iyi yontulmuş bir kafaya, yüksek omuzlara, derin bir göğse, kısa bir sırta, iyi bir kıç derinliğine, ince bir vücuda ve uzun bacaklara sahiptir.67 Thoroughbred atlar, çeviklik ve hız için yetiştirilen ve genellikle canlı ve cesur kabul edilen hayvanlar olarak "sıcak kanlı" ırklar arasında sınıflandırılır.8
Kuzey yarımkürede doğan Thoroughbred atlar, her yıl Ocak ayının ilk günü resmi olarak bir yaş büyük olarak kabul edilir;9 Güney yarımkürede resmi olarak doğanlar, 1 Ağustos'ta bir yaş daha büyük olurlar.10 Bu yapay tarihler, belirli yaş gruplarındaki atlar için yarışların ve diğer müsabakaların standardizasyonunu sağlamak için belirlenmiştir.11
Bazı insanlar tüm atıflara rağmen Thoroughbred atların ayrı bir cins safkan soylu at olduğunu kabul etmezler. Thoroughbred, tek bir cins soyundan türetilen herhangi bir at veya başka bir hayvan için kullanılan terimdir.1213 İngiliz Thoroughbred atların Genel Soy Kitabı oluşturulan ilk cins kayıtlarından biri olduğu için terim muhtemelen genel kullanıma girmiş olsa da, modern kullanımda at yetiştiricileri, Thoroughbred cinsine ait atlar dışında herhangi bir hayvandan safkan olarak bahsetmenin yanlış olduğunu düşünmektedir.14 Yine de, diğer safkan hayvan türlerinin yetiştiricileri, birbirinin yerine iki terimi kullanabilmektedir.15 Thoroughbred terimi, daha az sıklıkla da olsa, diğer safkan cins hayvanların tarif edilmesi için de kullanılmaktadır.1617 Terim, özellikle uzman olmayan yayınlarda ve ABD dışında, genellikle büyük harfle18 bu özel türe atıfta bulunan özel bir isimdir. Örneğin, Avustralya Stud Book,19 The New York Times,20 ve BBC bu kelimeyi büyük harfle yazmaz.21
At yarışı İngiltere'de en azından 1174'te, Londra'daki Smithfield'de dört mil yarışları gerçekleştiğinde gerçekleşmişti. Yarış, Orta Çağ boyunca ve İngiltere Kralı I. James'in saltanatına kadar fuarlarda ve pazarlarda devam etti. O zaman, bir atın kazanma şansını eşitlemek için bir ağırlık ekleme sistemi ve aynı zamanda geliştirilmiş eğitim prosedürleri olan handikapları kullanılmaya başlandı. Charles II, III. William, Anne ve I. George'un saltanatları sırasında, Thoroughbred'in temeli atıldı.22 Atları tanımlamak için "birlikte yetiştirilmiş" ("thro-bred") terimi ilk olarak 1713'te kullanılmıştır.23
Tüm modern Thoroughbred atlar, 17. yüzyılın sonlarında ve 18. yüzyılın başlarında Orta Doğu'dan İngiltere'ye ithal edilen üç aygıra kadar uzanır: Byerley Turk (1680'ler), Darley Arabian (1704) ve Godolphin Arabian (1729).2425 Doğu yetiştiriciliğinin diğer bazı aygırları daha az etkiliydi, ancak yine de türe kayda değer katkılarda bulundular. Bunlara Alcock's Arabian,26 D'Arcy's White Turk, Leedes Arabian ve Curwen's Bay Barb dahildir.2728 Bir diğeri, diğer özelliklerin yanı sıra, Thoroughbreds'teki gri ceket renginden büyük ölçüde sorumlu olduğu düşünülen Brownlow Turk'tü.29 Toplamda, Doğu'da yetiştirilen yaklaşık 160 aygır, Thoroughbred'in yaratılmasına katkıda bulunduğu için tarihsel kayıtlarda izlenmiştir. Arap, Berberi veya Türk olsun, Doğu soyundan gelen atların yerli İngiliz kısraklarına eklenmesi,30 nihayetinde 1791'de Genel Soy Kütüğü'nün (GSB) oluşturulmasına ve atların resmî tescili uygulamasına yol açtı.31 Peter Willett'e göre, vakıf aygırlarının yaklaşık %50'sinin Arap soyundan olduğu, geri kalanının ise Türkmen ve Berberi yetiştiriciliği arasında eşit olarak bölündüğü görülüyor.32
Üç büyük temel babanın her biri, tesadüfen, her bir atın erkek soyunu devam ettiren tek erkek torun olan bir torunun veya büyük-büyük-torunun atalarıydı: Matchem, torunu Godolphin Arabian'ın tek torunuydu. günümüze bir erkek çizgiyi sürdürmek;33 Byerley Türk'ün erkek soyu, büyük-büyük torunu Herod (veya Kral Herod) tarafından korunmuştur;34 ve Darley Arabian'ın erkek soyu varlığını, zamanının baskın ve asla yenilmez yarış atı olan olan büyük-büyük torunu Eclipse'e borçludur.3536 Bir genetik çalışma, tüm erkek Thoroughbred atların %95'inin doğrudan erkek soyunu (Y kromozomu aracılığıyla) Darley Arabian'a kadar izlediğini göstermektedir.37
Bununla birlikte, modern Thoroughbred soyağacında, tüm soy hatları (anne ve baba) dikkate alındığında çoğu atın Godolphin Arabian'a (%13,8) Darley Arabian'dan (%6,5) daha fazla melezi vardır. Ayrıca, mevcut Thoroughbred kan hatlarına katkı yüzdesi olarak, Curwen's Bay Barb (%4.2), Byerley Turk'ten (%3.3) daha sık görülür. Günümüzde yaşayan modern Thoroughbred atların çoğunluğunun izini 18. ve 19. yüzyıllardan kalma toplam 27 veya 28 aygır takip taşımaktadır.3839
Temel damızlık olarak kullanılan Irish Hobby gibi bazı kısraklar, 13. yüzyıldan önce Kuzey Avrupa'da gelişen çeşitli ırklardan geldi.40 Diğer kısraklar, Barb, Türk ve diğer soylar41 ancak çoğu araştırmacı, 1660'tan sonraki 100 yıl boyunca İngiltere'ye ithal edilen Doğu kısraklarının sayısının az olduğu sonucuna varmaktadır.42 19. yüzyıl araştırmacısı Bruce Lowe, 50 Thoroughbred ırktaki kısrak "aileleri" inceledi, daha sonra diğer araştırmacılar tarafından bu sayı 74'e yükseltildi.43 Bununla birlikte, Lowe'un tanımladığından daha az genetik olarak benzersiz kısrak hattının mevcut olması muhtemeldir.44 Thoroughbred kısrakların mtDNA'sı üzerine yapılan son araştırmalar, genetik olarak farklı olduğu düşünülen bazı kısrak soylarının aslında ortak bir ataya sahip olabileceğini göstermektedir; kısrak hatlarından 19'u incelendi, haplotipler sadece 15'e kadar izlediklerini ortaya çıkardı. Benzersiz temel kısrakları, ilgisiz olduğu düşünülen temel kısrakları için ortak bir ataya işaret ediyor ya da GSB'deki hataları kaydediyor.45
18. yüzyılın sonunda, İngiliz Klasik yarışları organize edilmiştir. Bunlar 1776'da kurulan St. Leger Stakes, 1779'da kurulan The Oaks ve 1780'de The Derby yarışlarıdır. Daha sonra 2.000 Guineas Stakes ve 1.000 Guineas Stakes yarışları, 1809 ve 1814 yıllarında düzenlenmeye başladı. 1.000 Guineas ve Oaks kısraklarla sınırlıdır, ancak diğer yarışlar üç yaşında her iki cinsiyetten yarış atlarına açıktır. Bu yarışların mesafeleri, ila , yetiştiricilerin geçmişe göre daha genç yaşta yarışabilen ve daha hızlı yarışabilen atlar üretmeye odaklanmasıyla, ıslah uygulamalarında bir değişikliğe yol açmıştır. 18. yüzyıln başlarında uzunluğa kadar birden fazla seride yarışlar düzenleniyordu. Daha eski yarış tarzı daha yaşlı atları tercih ediyordu, ancak mesafelerin değişmesiyle daha genç atlar tercih edilmaya başlandı.46
Hız ve yarış yeteneği için seçici yetiştirme, 19. yüzyılın ortalarında atların boyutunda ve kazanma sürelerinde iyileşmelere yol açtı. Epsom Derbisinin galibi Bay Middleton'ın boyu, günümüzün ortalaması olan 163 cm'in üzerindeydi, yani Darley Arabian'dan 10 cm daha uzundu. Kazanma süreleri o kadar iyileşmişti ki, birçokları ilave Arap soyu ekleyerek daha fazla gelişmenin imkânsız olduğunu düşünüyordu. Bu, 1885'te, orta sınıf bir koşucu olarak kabul edilen Thoroughbred Iambic ile zamanın en iyi Arap atı Asil arasında bir yarış yapıldığında doğrulandı. Yarış , ve Iambic taşıyarak handikaplı olmasına (yani Asil'den 29 kg daha fazla yük taşımasına) rağmen, yine de Asil'in 20 boy önünde kazanmayı başardı.47 Modern İngiliz üreme sisteminin bir yönü, sadece düz yarışlar için değil, aynı zamanda engelli koşular için de üretilmeleridir.48 Ayrıca 19. yüzyılın sonuna kadar Thoroughbred atlar sadece yarış için değil aynı zamanda eyer atları olarak da yetiştiriliyordu.49
20 yüzyılın başlamasından kısa bir süre sonra, 1910'ların başında ABD yarış pistlerinin kapanması nedeniyle İngiliz ırklarının Amerikan kökenli Thoroughbred atlarla istila edileceğine dair korkular, 1913 Jersey Yasası'na,50 her atanın GSB'ye kadar uzandığını gösteremezlerse, herhangi bir atın Genel Soy Kütüğüne (GSB) kaydedilmesini yasakladı. Bu, Amerika'da yetiştirilmiş atların çoğunu dışladı, çünkü GSB'nin kuruluşu ile Amerikan Soy Kütüğü arasındaki 100 yıllık boşluk, Amerika'da yetiştirilen atların çoğunun, GSB'de kayıtlı olmayan atlara en az bir veya iki kuşak sahibi olduğu anlamına geliyordu. Yasa 1949'a kadar yürürlükten kaldırılmadı, bundan sonra bir atın yalnızca dokuzuncu nesle kadar olan tüm atalarının tanınmış bir Soy Kütüğüne kayıtlı olduğunu göstermesi gereği kurallara girdi.51 Birçokları, Jersey Yasası'nın Birleşik Krallık'taki yetiştiricilerin Britanya Adaları dışında geliştirilen yeni kan hatlarını kullanmasını engelleyerek İngiliz Thoroughbred atlarının gelişimini engellediğini düşünüyordu.52
Amerikan Koloni'ndeki ilk Thoroughbred at, 1730'da ithal edilen Bulle Rock idi.5354 Maryland, Virginia, Güney Carolina ve New York eyaletleri Sömürge Thoroughbred üretim merkezleri haline geldi. Amerikan Devrimi sırasında İngiltere'den at ithalatı pratik olarak durduruldu, ancak bir barış anlaşmasının imzalanmasından sonra yeniden başlatıldı. Devrim döneminde iki önemli aygır ithal edildi; 1788'de Messenger ve ondan önce Diomed. Messenger, American Thoroughbred üzerinde çok az etki bıraktı, ancak Standardbred ırkının temel atası olarak kabul edilir. 1780'de Derby Stakes'i kazanan Diomed, esas olarak oğlu Sir Archy aracılığıyla Amerikan Thoroughbred yetiştiriciliği üzerinde önemli bir etkiye sahipti.5556 Yarış tarihçisi John F. Wall, Sir Archy'nin "Amerikalı olduğunu iddia edebileceğimiz ilk olağanüstü aygır" olduğunu söylemiştir.57 Rakip eksikliği nedeniyle yarış pistinden emekli olmuştur.58
Amerikan Devrimi'nden sonra, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Thoroughbred üretim ve yarış merkezi batı eyaletlerine de taşındı. Kentucky ve Tennessee önemli merkezler haline geldi. Daha sonra Amerika Birleşik Devletleri başkanı olan Andrew Jackson, Tennessee'deki Thoroughbred atların yetiştiricisi ve yarışçısıydı.59 19. yüzyılın başlarında düzenlenen maç yarışları, Amerika Birleşik Devletleri'nde at yarışlarının popülerleşmesine yardımcı oldu. Bunlardan biri 1823'te Long Island'ta Sir Henry ve American Eclipse arasında gerçekleşti. Bir diğeri, 1838'de Boston ve Fashion arasında, her iki taraftan da 20.000 dolarlık bahislerin yer aldığı yarıştı.60 Amerikan İç Savaşı'ndan önceki son büyük maç yarışları ise Lexington ve Lecompte arasında oldu. İlki 1854'te New Orleans'ta yapıldı ve Lecompte tarafından kazanıldı. Lexington'un sahibi daha sonra Lecompte'nin sahibine 1855'te New Orleans'ta düzenlenen ve Lexington tarafından kazanılan bir rövanş maçı ile meydan okudu. Bu atların ikisi de Sir Archy'nin soyundan gelen Boston'un oğullarıydı.61 Lexington bir üreme aygırı olarak kariyerine devam etti ve on dördü üst üste olmak üzere on altı yıl boyunca kazananlar listesindeki atların babaları olan aygır oldu.62
Amerikan yarışlarında, Amerikan İç Savaşı'ndan sonra, eski dört millik (6 km) stilden vazgeçilip, atların en az iki seride koştuğu yarışlar öne çıktı. Yeni yarış stili, beş furlongdan kadar olan mesafelerde, sıcaklarda koşmayan daha kısa yarışları içermeye başladı. Bu gelişme, genç atların ve sprinterlerin öne çıkmasıyla birlikte, atların yarıştığı yaşın yanı sıra üreme uygulamalarında da bir değişiklik anlamına geliyordu. Amerikan Thoroughbred atlarının yarışmak için İngiltere'ye dönmesi de İç Savaştan sonraydı. Iroquois, 1881'de Epsom Derby'sinin Amerikan kökenli ilk galibi oldu. Amerika'da yetiştirilen Thoroughbred atların İngiltere'deki başarısı, 1913'te Amerikan Thoroughbred atlarının İngiltere'ye ithalatını sınırlayan Jersey Yasası'na yol açtı.63 I. Dünya Savaşı'ndan sonra, Amerika'daki yetiştiriciler hız ve düşük yarış yaşını öne çıkarmaya devam ettiler, aynı zamanda İngiltere'den at ithal ettiler ve bu eğilim II. Dünya Savaşı'ndan sonra da devam etti.64 II. Dünya Savaşı'ndan sonra, Thoroughbred üretimi Kentucky merkezli kaldı, ancak Kaliforniya, New York ve Florida da önemli yarış ve üretim merkezleri olarak ortaya çıktı.65
Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Thoroughbred atlar, tarihsel olarak sadece yarış için değil, aynı zamanda diğer ırkları geliştirmek için de kullanılmıştır. İlk ithal edilen Messenger, Standardbred'in66 ve Thoroughbred kanı, American Quarter Horse'un gelişiminde de etkiliydi.67 Morgan ırkının temel aygırı, bazıları tarafından bir Thoroughbred tarafından evlat edinilmiş olarak tutulur.68 Birinci Dünya Savaşı ve İkinci Dünya Savaşı arasında, ABD Ordusu , süvari bineklerinin stokunu iyileştirmek için tasarlanan Remount Hizmeti'nin bir parçası olarak Thoroughbred aygırları kullandı.6970
1817 ve 1818'de İngiltere'den çok sayıda aygır ithalatıyla Thoroughbred atlar Fransa'ya ithal edilmeye başlandı, ancak başlangıçta at yarışı sporu Fransa'da gelişmedi. Fransa'daki ilk Jokey Kulübü 1833'e kadar kurulmamıştı ve 1834'te yarış ve düzenleme işlevleri yeni bir topluma, daha çok Paris Kulübü olarak bilinen Société d'Encouragement pour l'Amélioration des Races de Chevaux en France'a ayrıldı.71 Fransız Soy Kütüğü hükûmet tarafından aynı zamanda kuruldu.72 1876'ya gelindiğinde, Fransa'da yetiştirilen Thoroughbred İngiliz atları, İngiltere'de düzenli olarak yarışlar kazanıyordu ve o yıl, bir Fransız yetiştirici, İngiltere'de pistte en çok parayı kazandı.73 Birinci Dünya Savaşı, savaş hasarı ve ırk eksikliği nedeniyle Fransız üremesini neredeyse yok etti.74 Savaştan sonra, önde gelen Fransız yarışı Grand Prix yeniden başladı ve bugüne kadar devam etmektedir. İkinci Dünya Savaşı sırasında, Fransız Thoroughbred Irk yetiştiriciliği, Birinci Dünya Savaşı sırasında olduğu gibi sorun yaşamadı ve böylece savaştan sonra diğer ülkelerle eşit şartlarda rekabet edebildi.75
İtalya'da organize yarışlar, 1837'de Floransa ve Napoli'de yarış buluşmalarının ve 1842'de Milano'da bir yarışmanın düzenlenmesiyle başladı. Modern at yarışları 1868'de Roma'ya geldi. Derby Stakes kazananları Ellington (1856) ve Melton (1885) dahil olmak üzere daha sonraki ithal atlar, 19. yüzyılın bitiminden önce İtalya'ya geldi.7677 İtalya'daki Modern Thoroughbred Yetiştiriciliği, daha çok, 1898'de yetiştirme programına başlayan Federico Tesio'nun yetiştirme programı ile ilişkilidir. Yetiştirici Tesio'nun aygırlarından Nearco, 20. yüzyılın son bölümünde Thoroughbred atların baskın damızlıklarından biri oldu.78
Almanya,79 Rusya, Polonya ve Macaristan dahil olmak üzere birçok Avrupa ülkesi Thoroughbred yetiştirme programlarına sahiptir.80
Atlar, ilk sömürgecilerle birlikte 1788'de Birinci Filo ile Avustralya'ya geldi.81 18. yüzyılın sonlarında kısmen Thoroughbred kanlı atlar Avustralya'ya ithal edilmiş olsa da, ilk safkan Thoroughbred'in 1802'de İngiltere'den antrenör atı olarak ithal edilen Northumberland adlı bir aygır olduğu düşünülmektedir.82 1810'a gelindiğinde, ilk resmî yarış organizasyonu Sidney'de düzenlendi ve 1825'te kanıtlanmış Thoroughbred kan soyunun ilk kısrağı, zaten orada olan Thoroughbred aygırlara katılmak için geldi.83 1825'te Avustralya'daki ilk gerçek yarış kulübü olan Sydney Turf Club kuruldu. 1830'lar boyunca, Avustralya kolonileri, neredeyse yalnızca yarış amacıyla ve yerel yarış atlarını geliştirmek için Thoroughbred İngiliz atlarını ithal etmeye başladı. Her koloni kendi yarış kulüplerini kurdu ve kendi yarışlarını düzenledi.84 Yavaş yavaş, bireysel kulüpler, şimdi Avustralya Yarış Kurulu olarak bilinen tek bir kapsayıcı organizasyona entegre edildi.85 Avustralya'dan Thoroughbred atlar 1840'larda ve 1850'lerde Yeni Zelanda'ya ithal edildi ve İngiltere'den ilk doğrudan ithalat 1862'de gerçekleşti.86
Thoroughbred atlar, cins yaratıldığından beri dünyanın diğer birçok bölgesine ihraç edilmiştir. Doğu atları, yerel hayvanı melezleme yoluyla geliştirmek için 17. yüzyılın sonlarından itibaren Güney Afrika'ya ithal edildi. 18. yüzyılın sonlarında ve 19. yüzyılın başlarında burada at yarışları kuruldu ve artan sayıda Thoroughbred İngilizler ithal edildi.87 İlk Thoroughbred aygır Arjantin'e 1853'te geldi, ancak ilk kısraklar 1865'e kadar gelmedi. Arjantin Soy Kitabı ilk kez 1893'te yayınlandı.88 Thoroughbred atlar 1895'ten itibaren Japonya'ya ithal edildi, ancak Japonya'nın Thoroughbred atları içeren ciddi bir üreme ve yarış işine başlaması II. Dünya Savaşı'ndan sonra olabildi.89
Kuzey Amerika'da her yıl kaydedilen Thoroughbred tayların sayısı büyük ölçüde değişir, esas olarak müzayede pazarının başarısına bağlıdır ve bu da ekonominin durumuna bağlıdır.90 Tay mahsulü 1990'da 44.000'in üzerindeydi, ancak 2014'te kabaca 22.500'e düştü.91 En büyük üretim sayıları Kentucky, Florida ve Kaliforniya eyaletlerinde kayıtlıdır.92 Avustralya, yıllık yaklaşık 30.000 ile dünyanın en büyük ikinci Thoroughbred üreticisidir. yaklaşık 18.250 üretken kısrakları bulunur.93 İngiltere yılda yaklaşık 5.000 tay üretir,94 ve dünya çapında yalnız 2006 yılında 195.000'den fazla aktif damızlık kısrak veya üreme için kullanılan dişiler ve 118.000 kayıtlı yeni tay vardır.95 Thoroughbred endüstrisi, yaklaşık 34 milyar $ üreten büyük bir tarım işletmesidir. Amerika Birleşik Devletleri'nde yıllık milyarlarca gelir ve yaklaşık 470.000 çiftlik, eğitim merkezi ve yarış pistlerinden oluşan bir ağ aracılığıyla işler.96
Thoroughbred atların fiyatları yaşa, soyağacına, konformasyona ve diğer piyasa faktörlerine bağlı olarak büyük ölçüde değişir.97 2007 yılında, Amerika Birleşik Devletleri merkezli bir satış şirketi olan Keeneland Sales, açık artırmada toplam değeri 814.401.000 $ olan 9.124 at sattı ve bu da ortalama 89.259 $ ediyordu.98 2007 yılında tüm Amerika Birleşik Devletleri'nde için bir bütün olarak The Jokey Club açık artırma istatistikleri ortalama belirtti sütten kesilmişler için ortalama 44.407 $, diğer taylar için 55.300 $, iki yaşındaki toklular için ortalama 61.843 $ satış fiyatıyla, kısraklar ortalama 70.150 $ ve iki yaş üstü damızlık kısraklar ortalama 53.243 $'a satıldı.99 Avrupa'da, Temmuz 2007 Tattersall's Sale müzayedesinde 593 at sattı ve toplamda 10.951.300 gine (coin),100 ortalaması 18.468 ginelik satış yapıldı.101 Yine 2007 yılında, bir başka İngiliz satış firması olan Doncaster Bloodstock Sales, toplamda 43.033.881 gine değerinde 2.248 at sattı ve at başına ortalama 15.110 gine tuttu.102 2007-2008 yarış ve üreme sezonunda açık artırmada Avustralya fiyatları şu şekildeydi: 1.223 Avustralya sütten kesilmiş hayvanı, her biri ortalama 25.635 $ olmak üzere toplam 31.352.000 $'a satıldı. Dört bin dokuz yüz üç toklu toplam değeri 372.003.961 Avustralya doları, ortalama 75.853 Avustralya dolarına satıldı. Beş yüz adet iki yaşındaki toklu 13.030.150 A$, ortalama 26.060 A$ ve 2.118 damızlık kısrak toplam 107.720.775 A$, ortalama 50.860 A$'a satıldı.103
Yetiştiriciliğe giren aygırların damızlık ücretleri, Amerika Birleşik Devletleri'nde kısrak başına 2.500 ilâ 500.000 ABD Doları arasında,104105 ve Britanya'da 2000 Sterlin106 ile 75,000 Sterlin veya daha fazla arasında değişebilir.107 Bugüne kadarki rekor damızlık ücreti, geç Northern Dancer'ın damızlık ücretinin 1 milyon dolara ulaştığı 1980'lerde belirlendi.108 2008 Avustralya üreme mevsimi boyunca yedi aygır, 110.000 A$ veya daha fazla bir damızlık ücretine sahipti ve ülkedeki en yüksek ücret 302.500 A$ idi.109
Thoroughbred atlar öncelikle dörtnala eyer altında yarışmak için yetiştirilir. Thoroughbred atlar genellikle ya mesafe koşucuları ya da sprinterler olarak eğitilirler ve yapıları genellikle ne yapmak için yetiştirildiklerini yansıtır. Sprinterler genellikle iyi kaslıdır, kalanlar veya mesafe koşucuları daha küçük ve daha ince olma eğilimindedir.110 Atın büyüklüğü, potansiyel bir yarış atı seçerken alıcılar ve eğitmenler için bir husustur. Her boyda şampiyon yarış atları olmasına rağmen, 17.2 el olan Zenyatta'dan,111 her ikisi de 16.2 el olan Man o' War ve Secretariat'a112113 sadece 15.1 olan Hyperion'a114 en iyi yarış atları genellikle ortalama büyüklüktedir.115 Daha büyük atlar daha yavaş olgunlaşır ve bacaklarında ve ayaklarında daha fazla stres olur, bu da onları topallığa yatkın hale getirir.116 Daha küçük atlar, daha kısa adımları ve diğer atların özellikle başlangıç kapısında onlara çarpma eğilimi nedeniyle bazıları tarafından dezavantajlı olarak kabul edilir.117 Tarihsel olarak, Thoroughbred İngilizlerin boyutları istikrarlı bir şekilde arttı: 1700'de bir Thoroughbred'in ortalama yüksekliği yaklaşık 13.3 el iken, 1876'da boyları 15.3'e yükseldi.118
Thoroughbred İngiliz atları yarışlara ek olarak, Olimpiyatlar da dahil olmak üzere uluslararası yarışmaların en üst seviyelerinde yarışmalarda, atlama ve at terbiyesinde yarışırlar. Ayrıca gösteri avcıları, engelli yarışçılar ve varil yarışı gibi Batılı hız yarışlarında kullanılırlar. Atlı polis birimleri onları rekabetçi olmayan işlerde kullanır ve eğlence amaçlı biniciler de bu atlara binerler.119 Thoroughbred atlar, Amerika Birleşik Devletleri'nde poloda kullanılan en yaygın ırklardan biridir.120 Genellikle tilki av sahasında da görülürler.121
Thoroughbred atlar genellikle yeni ırklar yaratmak, mevcut olanları geliştirmek veya belirli niteliklerini geliştirmek için diğer ırkların atlarıyla çaprazlanırlar. Amerikan Quarter Atı,122 Standardbred,123 ve muhtemelen Kuzey Amerika'daki yürüyüşlü ırkların çoğunu etkilemeye devam eden bir tür olan Morgan da dahil olmak üzere birçok modern ırk üzerinde etkili olmuştur.124 Thoroughbred ile yapılan diğer yaygın melezlemeler arasında İngiliz-Arap125 üretmek için Arap kan hatları ile melezlemenin yanı sıra Irish Sport Horse'u üretmek için İrish Draught ile melezleme de yer alır.126 Thoroughbred atlar, iyileştirme ve performans yetenekleri nedeniyle genellikle çeşitli sıcakkan ırklarıyla çaprazlanır.127
Çalışmalar, pist yüzeylerinin,128 ayak parmaklarının tutulduğu nalların129 belirli yasal ilaçların kullanılmasının130 ve yüksek yoğunluklu yarış programlarının da yüksek yaralanma oranına katkıda bulunabileceğini göstermiştir.131 Umut verici bir eğilim, yarış pistleri için sentetik yüzeylerin geliştirilmesidir ve böyle bir yüzeyi kuran ilk pistlerden biri olan Florence, Kentucky'deki Turfway Park, ölümcül arıza oranının 2004 ve 2005 yıllarındaki 24'ten sonraki yıl yapılan Polytrack kurulumu sonrası üçe düştüğü görüldü. Malzeme mükemmel değil ve bazı bölgelerde kış havasıyla ilgili sorunlar bildiriliyor, ancak çalışmalar devam ediyor.132
Ne zaman bir yarış kazası, 2006 Kentucky Derby şampiyonu Barbaro'nun ötenazisine yol açan büyük bacak kırıkları veya 2008 Kentucky Derby ikinciliği Eight Belles gibi tanınmış bir atı ciddi şekilde yaralasa, hayvan hakları grupları Thoroughbred yarış endüstrisini kınadı.133 Öte yandan, yarış savunucuları, at yarışı olmadan, atlar üzerinde tıbbi ve biyomekanik araştırmalar için çok daha az finansman ve teşvik bulunabileceğini savunuyorlar.134 At yarışı tehlikeli olmasına rağmen, veterinerlik bilimi ilerlemiştir. Önceden umutsuz vakalar artık tedavi edilmektedir135 ve sintigrafi gibi gelişmiş görüntüleme teknikleriyle erken teşhis, risk altındaki atları tedavide etkin olmaktadır.136
which cites
which cites
which cites
Orijinal kaynak: thoroughbred. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Patten Light Horse Breeds ss. 191-195 ↩
Bongianni Simon & Schuster's Guide to Horses and Ponies section 12 ↩
Montgomery The Thoroughbred ss. 338-354 ↩
Henry All About Horses, ss. 60, 66. ↩
Phifer Track Talk s. 38 ↩
Merriam-Webster The Merriam-Webster Dictionary of English Usage s. 905 ↩
Wall Famous Running Horses ss. 7–8 ↩
Barrett Daily Telegraph Chronicle of Horse Racing s. 9 ↩
Milner The Godolphin Arabian ss. 3-6 ↩
Wall Famous Running Horses s. 8 ↩
Willett The Thoroughbred s. 25 ↩
Phifer Track Talk s. 45 ↩
Morris Thoroughbred Stallions ss. 1–2 ↩
Willett The Thoroughbred ss. 22-23 ↩
Milner The Godolphin Arabian s. 140 ↩
Willett The Thoroughbred s. 38-39 ↩
Willett The Thoroughbred s. 37 ↩
Erigero "Who's Your Momma III" Animal Genetics ↩
Erigero "Who's Your Momma II" Animal Genetics ↩
Erigero "New Research Sheds Light on Old Pedigrees" Animal Genetics ↩
Willett The Classic Racehorse ss. 34-36 ↩
Willett The Classic Racehorse ss. 39-41 ↩
Willett The Classic Racehorse s. 57 ↩
Derry Horses in Society s. 41 ↩
Willett The Classic Racehorse ss. 111-113 ↩
Willett The Classic Racehorse ss. 71-74 ↩
Willett The Classic Racehorse s. 56 ↩
Robertson History of Thoroughbred Racing in America s. 16 ↩
Bruce The American Stud Book cilt 1 s. 10 ↩
Montgomery The Thoroughbred ss. 131-136 ↩
Wall Famous Running Horses ss. 114-115 ↩
Montgomery The Thoroughbred ss. 142-143. ↩
Montgomery The Thoroughbred ss. 143-147 ↩
Montgomery The Thoroughbred ss. 152-154 ↩
Wall Famous Running Horses s. 119. ↩
Willett The Thoroughbred ss. 159-163 ↩
Willett The Thoroughbred ss. 165-171. ↩
Willett The Thoroughbred ss. 175-176. ↩
Evans The Horse ss. 28-29 ↩
Evans The Horse ss. 23-27. ↩
Evans The Horse s. 36. ↩
Derry Horses in Society ss. 136-137 ↩
Buecker Fort Robinson ss. 27-29. ↩
Willett The Thoroughbred ss. 119-122 ↩
Willett The Classic Racehorse s. 30 ↩
Willett The Thoroughbred ss. 125-128 ↩
Willett The Thoroughbred s.134 ↩
Willett The Thoroughbred ss. 139-143 ↩
Willett The Thoroughbred ss. 180-82 ↩
Willett The Thoroughbred ss. 182-187 ↩
Willett The Classic Racehorse ss. 162-169 ↩
Willett The Classic Racehorse ss. 202-211 ↩
Willett The Thoroughbred ss. 202-205 ↩
Willett The Thoroughbred ss. 213-215 ↩
Willett The Thoroughbred ss. 233-235 ↩
Willett The Thoroughbred ss. 238-40 ↩
Traditionally, the obsolete guinea, £1.05, formerly 21 shillings, is retained as the unit of account for these sales. ↩
Australian Stud Book: Encosta De Lago (AUS), Australian Jockey Club Limited and Victoria Racing Club Limited erişimtarihi 25 Ocak 2009. ↩
Phifer Track Talk s. 26 ↩
Montgomery The Thoroughbred ss. 183-186. ↩
Bongianni Champion Horses ss. 112-113. ↩
Bongianni Champion Horses s. 56. ↩
Hedge Horse Conformation s. 35 ↩
Barakat "Why Size Matters" Equus ↩
Phifer Track Talk s. 24 ↩
Jones "Fox Hunting in America" American Heritage Magazine ↩
Oikawa "Effect of restructuring of a racetrack on the occurrence of racing injuries in thoroughbred horses" Journal of Equine Veterinary Science ↩
Pedulla "Injury steps up scrutiny on Triple Crown Schedule" USA Today ↩
Rosenblatt "Barbaro's Legacy" The Washington Post. ↩
Grady "State of the Art to Save Barbaro" The New York Times ↩
Mackey "Stress fractures of the humerus, radius and tibia in horses" Veterinary Radiology ↩
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page