plasenta ne demek?

Plasenta, gebelik sırasında annenin ve gelişmekte olan fetüsün arasında bulunan, yaşam destek sistemi görevi gören geçici bir organdır. Gebelik boyunca fetüsün hayatta kalması için gerekli olan oksijen, besin ve diğer maddelerin transferini sağlar ve aynı zamanda fetüsün atık ürünlerini anneye taşır. Bir "organ" olarak düşünülse de, aslında anne ve fetüs dokularının birleşiminden oluşur ve doğumdan sonra atılır.

Plasentanın temel işlevleri şunlardır:

• Gaz alışverişi: Anne kanındaki oksijeni fetüse, fetüs kanındaki karbondioksiti anneye taşır. Bu, plasentanın yüzeyinde bulunan villuslar (parmak benzeri çıkıntılar) aracılığıyla gerçekleşir. Bu villuslar, geniş bir yüzey alanı sağlayarak etkili gaz değişimi sağlar.

• Besin maddesi transferi: Anne kanından fetüse gerekli olan besin maddelerini (glikoz, amino asitler, vitaminler, mineraller) taşır. Bu besin maddeleri, plasenta tarafından filtrelenir ve fetüsün ihtiyaçlarına göre ayarlanır.

• Atık ürünlerin uzaklaştırılması: Fetüsün ürettiği atık ürünleri (karbondioksit, üre, ürik asit) anne kanına taşır, böylece anne vücudu tarafından atılabilir.

• Bağışıklık koruması: Plasenta, anne ve fetüs arasında bir bariyer görevi görür, ancak bazı antikorların fetüse geçmesine izin verir. Bu antikorlar, fetüsü bazı enfeksiyonlara karşı korur. Ancak, bazı enfeksiyonlar plasentadan geçebilir.

• Hormon üretimi: Plasenta, gebelik boyunca önemli bir dizi hormon üretir. Bunlar arasında:

  • Human koryonik gonadotropin (hCG): Gebeliği sürdürmek için gereklidir.
  • Progesteron: Rahim kaslarının rahatlamasını ve gebeliğin sürdürülmesini sağlar.
  • Östrojen: Rahim ve meme gelişimini destekler.

Plasenta, genellikle doğumdan sonra birkaç dakika içinde dışarı atılır. Plasentanın tam olarak nasıl oluştuğu ve işlevi, hala araştırılmakta olan karmaşık bir konudur. Plasenta ile ilgili sorunlar, düşük, erken doğum ve fetüsün yetersiz beslenmesi gibi çeşitli komplikasyonlara neden olabilir. Sağlıklı bir plasenta, sağlıklı bir gebelik için çok önemlidir.