Neogotik, 18. yüzyılın sonlarında ve 19. yüzyılın başlarında ortaya çıkan bir mimari stilidir. Gotik mimarinin tekrar canlandırılması ve yeniden yorumlanması anlamına gelir. 19. yüzyılın ikinci yarısında ise Avrupa ve Amerika'da oldukça popüler hale gelmiştir.
Neogotik mimarisinde, Gotik dönemin karakteristik özellikleri olan yüksek kemerli pencereler, bunları çevreleyen sivri kemerler, çıkıntılı pencereler, kuleler ve yıldız şeklindeki çatılar gibi unsurlar kullanılır. Gotik kiliselere benzer yapılar inşa edilir ve genellikle taş, tuğla veya yapı malzemeleri kullanılır.
Neogotik, Orta Çağ gotik mimarisinin romantik bir yorumuydu ve Gotik döneme olan hayranlık ve ilgi sonucunda ortaya çıkmıştır. Sanayi Devrimi ile birlikte endüstriyel üretim teknikleri ve yeni inşaat malzemeleri (örneğin çelik) geliştirildiğinde, Neogotik stili daha yaygın hale geldi. Ayrıca, bu dönemde kilise ve devlet binalarının yeniden yapımına da rastlandı.
Neogotik mimari, özellikle kilise ve katedrallerde tercih edilen bir stil olmuştur. Bu döneme ait önemli örnekler arasında Notre-Dame Katedrali, Westminster Sarayı, Köln Katedrali ve St. Patrick's Katedrali gibi yapılar yer alır.
Neogotik, mimaride geçmişe dönüşü sembolize etmektedir. Ancak aynı zamanda orijinal Gotik mimarideki estetiğin yeniden yorumlanmasıdır. Bugün hala bazı modern binalarda da bu tarzın etkilerini görmek mümkündür.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page