İzafet, Arapça kökenli bir sözcük olup ilişki veya bağlantı anlamına gelmektedir. Türkçede dilbilgisel bir terim olarak kullanılan izafet, cümlelerde veya kelimeler arasındaki ilişkiyi belirtmek için kullanılan bir ek veya kelime türüdür.
İzafet genellikle bir isimle onunla ilişkili olan diğer isim veya sıfat arasındaki ilişkiyi göstermek için kullanılır. Türkçede isimlerin çoğul hali olan "-ler/-lar" ve belirli tanımlama için "-in" yüklemi en yaygın kullanılan izafe yapılarıdır.
Örneğin, "ev" kelimesi ile "bahçe" kelimesi arasındaki ilişkiyi belirtmek için "ev'in bahçesi" şeklinde izafet yapısı kullanılabilir.
İzafet, dilde anlam bozulmasını önlemek ve daha açık ve anlaşılır bir iletişim sağlamak için önemli bir dilbilgisi kuralıdır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page