Yunan mitolojisinde Hypnos (, "uyku") uykunun kişileştirilmesidir; Roma eşdeğeri Somnus olarak bilinir. Adı hipnoz kelimesinin kökenidir.1
Hypnos, Nyx ("Gece") ve Erebus'un ("Karanlık") oğludur. Kardeşi Thanatos'tur ("Ölüm"). Her iki kardeş de Ölüler Diyarında (Hades) veya Ölüler Diyarının başka bir vadisi olan Erebus'ta yaşar. Rivayete göre Hypnos, Lethe ("Unutkanlık") nehrinin geldiği ve gece ile gündüzün buluştuğu büyük bir mağarada yaşıyordu. Yatağı abanozdan yapılmış, mağaranın girişinde haşhaş ve diğer hipnotik bitkiler yetişirdi. Mağarasına ışık ve ses giremezdi. Homer'a göre, daha sonra kendine ait bir rüya adası olduğu iddia edilen Lemnos adasında yaşar. Sakin ve nazik bir tanrı olduğu söylenir, çünkü muhtaç insanlara yardım eder ve uykuları nedeniyle hayatlarının yarısına sahiptir.23
Hypnos, ikiz kardeşi Thanatos'un (Θάνατος, "ölüm kişileştirilmiş") yanında yaşardı.
Hypnos'un annesi Gecenin ilahı Nyx'ti (Νύξ, "Gece"), babası Karanlığın ilahı Erebus'tu. Nyx korkunç ve güçlü bir tanrıçaydı ve Zeus bile onun alanına girmekten korkardı.
Karısı Pasithea, Harites'lerin en gençlerinden biriydi ve ona evlilik ve doğum tanrıçası Hera tarafından vadedilmişti. Pasithea, halüsinasyon veya rahatlamanın ilahıdır.
Türkçedeki "hipnoz" kelimesi, bir kişi hipnotize edildiğinde uykuya benze bir duruma girdiği için onun adından türetilmiştir. Uykuya neden olan "hipnotik" olarak bilinen ilaç sınıfı da adını Hypnos'tan alır.
97. pokemon olan Hypno'nun adı Hypnos'tan türetilmiştir, bilindik hareketlerinden biri diğerlerini uyutumadır.
Ek olarak, "insomnia" kelimesi Roma karşılığı olan Somnus'un adından gelmektedir. (in- "değil" + somnus "uyku").4
Dosya:Euphronios krater side A MET L.2006.10.jpg|Sarpedon'un bedeni Hypnos ve Thanatos (Uyku ve Ölüm) tarafından taşınırken Hermes izliyor
Hypnos'un Bronz Başı heykelinin lazer ile taraması
Orijinal kaynak: hypnos. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
James H. Mantinband. Concise Dictionary of Greek Literature. New York: Philosophical Library, 1962. ↩
Wilhelm Vollmer: Wörterbuch der Mythologie aller Völker. Reprint-Verlag, Leipzig 2003 (new edition), , sf. 263. ↩
Scott C. Littleton: Gods, Goddesses, and Mythology, Volume 4. Marshall Cavendish/Tarrytown, New York (US) 2005, , sf. 474–476. ↩
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page