empirist ne demek?

Empirizm

Empirizm, bilginin kaynağının duyusal deneyimler ve gözlemler olduğunu savunan felsefi bir yaklaşımdır. Bu görüşe göre, insan zihni doğuştan boş bir levha (tabula rasa) gibidir ve tüm bilgi, deneyimler yoluyla edinilir. Rasyonalizmin aksine, empirizm doğuştan gelen fikirlerin veya aklın kendi başına bilgi üretebileceği fikrini reddeder.

Empirizmin temel prensipleri şunlardır:

Deneyim Önceliği: Bilginin kaynağı duyusal deneyimlerdir. Gözlem, işitme, dokunma, tatma ve koklama yoluyla elde edilen veriler, bilginin temelini oluşturur.
Gözlem ve Deney: Empiristler, iddiaların doğruluğunu test etmek için gözlem ve deneye büyük önem verirler. Hipotezler, ampirik kanıtlarla desteklenmeli veya çürütülmelidir.
Tümevarım: Empiristler genellikle tümevarım yöntemini kullanırlar. Özel durumlardan genel sonuçlara ulaşmaya çalışırlar. Gözlemlenen örneklerden yola çıkarak genel prensipler veya yasalar formüle ederler.
Bilginin Sınırları: Empiristler, bilginin sınırlarının duyusal deneyimlerle belirlendiğini savunurlar. Deneyimin ötesindeki konular hakkında kesin bilgiye ulaşılamayacağını iddia ederler.

Önemli Empirist Filozoflar:

John Locke: Bilginin doğuştan gelmediğini, deneyim yoluyla kazanıldığını savunan ünlü İngiliz empirist filozof. (John Locke)
George Berkeley: "Var olmak, algılanmaktır" (esse est percipi) sözüyle tanınan İrlandalı filozof. (George%20Berkeley)
David Hume: Neden-sonuç ilişkisi ve alışkanlığın bilgi edinmedeki rolüne odaklanan İskoç filozof. (David%20Hume)

Empirizm, bilimsel yöntemin temelini oluşturur ve modern bilimin gelişmesinde önemli bir rol oynamıştır.