Ahi, Türk İslam kültüründe kötü alışkanlıklardan kaçınmayı, iyi ahlakı benimsemeyi, dürüstlüğü, yardımseverliği ve cömertliği teşvik eden bir dinî-hayır örgütüdür. Ahi teşkilatları, esnafın ve zanaatkarların mesleklerini layıkıyla yapmalarını sağlamayı ve toplum içinde daha fazla dayanışma ve yardımlaşma sağlamayı hedefler. Ahi kelimesi, "ahlaklı, dürüst, yiğit" gibi anlamlara gelmektedir.
Ahi teşkilatları, Anadolu'da 13. yüzyıldan itibaren gelişmiş ve 15. yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu'nda da yaygınlaşmıştır. Ahilik, bir lonca sistemi gibi işler ve esnafı korur, mesleki eğitim ve dayanışmayı teşvik eder. Ahilikte başta olanlar "Baba" veya "Dede" adıyla anılır ve çıraklara ustalık ve ahlak dersleri verirler. Ahilikte, her mesleğin kendi ahlak ve etik kuralları vardır ve bu kurallara uymayanlar cezalandırılır.
Bugün Türkiye'de ahi geleneği yaşatılmaya çalışılmakta ve ahi esnafı denetim, yardımlaşma ve dayanışma gibi unsurları ön planda tutmaktadır. Ahi teşkilatları üzerinde yapılan araştırmalar, Osmanlı döneminde ahilik teşkilatlarının ekonomik, sosyal ve kültürel hayata önemli katkılar sağladığını göstermektedir.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page