Terkib-i bent, Divan Edebiyatı'nda kullanılan bir nazım şeklidir. Bentlerden oluşur ve her bent farklı sayıda mısra içerebilir. Bentlerin sonundaki beyitler (genellikle gazel beyitleri), her bentte aynı şekilde tekrarlanır (vasıta beyti). Bu vasıta beyti, bendin ana fikrini pekiştirir ve sonraki bentle anlam bağı kurar.
Temel Özellikleri:
Önemli Unsurlar:
Terkib-i bent, Türk edebiyatı'nda özellikle 16. ve 17. yüzyıllarda yaygın olarak kullanılmıştır. Bağdatlı Ruhi'nin terkib-i bendi, bu nazım şeklinin en önemli örneklerinden biridir.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page