Refahiye,'' Erzincan'a bağlı bir ilçedir.
1566-1871 yılları arasında Kemah Sancağı'na bağlı olan diğer dört nahiyeyle birlikte, Erzincan Sancağına bağlı olan Gercanis, bugünkü Günyüzü köyünün bulunduğu yerdeydi. Konumunun dağlık ve sarp olması asayişte birtakım güçlüklerin yaşanmasına sebebiyet vermiş ve 1872'de şimdiki yerine taşınmıştır.1 1882'de ise, nahiye merkezi (Refahiye) yapılarak, Orta İl, Vadivank, Orçol, Diğinlu ve Dinasor nahiyeleri, bu nahiyelere bağlı köyler ile birlikte Gercanis'e bağlanmıştır. XVII. yüzyıl seyyahı Evliya Çelebi'nin eserinde 2, Kercas (Gercanis) hakkında bilgi verilirken, yörenin idari ve ekonomik durumu hakkında da bilgi verilmektedir. Buradan anlaşıldığı üzere Refahiye ve çevresi özellikle hayvancılık ve buna bağlı ürünleriyle ünlüdür.
1884'te Erzincan mutasarrıfı Şerif Paşa, Gercanis adının yabancı bir kelime olmasından dolayı bu ismin değiştirilmesinin daha uygun olması düşüncesiyle suyu ve havasının güzelliği, etrafının ormanlarla kaplı olmasından dolayı "müreffeh bir yer" anlamında "Refahiye" olarak değiştirmiştir. Anadolu'nun birçok yerinde görüldüğü gibi, Refahiye'de de Ermeni faaliyetleri sıkça görülmüştür. Ermenilerin Refahiye'deki katliamlarını önlemek için, Çardaklı Boğazında bulundurulan süvari muhafızları 3 Kasım 1891 tarihinde Refahiye'ye gönderilip bölgede meydana gelen Ermeni mezalimini önlemek için görevlendirilmiştir.3
İlçede belediye teşkilatı 1923 yılında kuruldu.4 Şehir, 1939 ve 1992 depremlerinde oldukça zarar görmüştür.
İlçede ekonomi tarım ürünlerine dayanmaktaydı. Çavdar, buğday, bakliyat, ceviz, kavun ve karpuz yetiştirilirdi. Ancak son 20 yıl içerisinde nüfus azalmış, gelir kaynakları kısıtlanmıştır. Tarımla uğraşan çok az sayıda köy dışında temel gelir kaynakları hayvancılık, mandıracılık ve bal üretimidir. İlçe, batısındaki çam ormanları ve İlçe merkezine 10 km. mesafede Soğukgöze ve Karaçam mevkiileri arasında yer alan, yüksekliği 2000 m olan Dumanlı yaylaları, soğuk su kaynakları, gölet, piknik alanları ve kayak imkânları ile yaz ve kış turizmi açısından büyük önem taşımaktadır. Her yıl Ağustos ayında, bal festivali düzenlenen ilçede, kablo fabrikası bulunmaktadır. İlçe dışarıya göç vermektedir.
Refahiye, ekseriyetle dağlık bir araziye sahip olup hayvancılık için oldukça uygun bir coğrafyaya sahiptir. Batı'da Sivas'ın İmranlı ilçesi ile doğal bir sınır oluşturan Kızıldağ yer almaktadır. Kızıldağ iri görünümüyle Refahiye-Kemah ilçe sınırındaki dağ köylerinden dahi çıplak gözle seçilebilmektedir ki bu mesafe yaklaşık olarak 50 kilometredir. Doğuda ilçeyi Erzincan'a bağlayan ve uluslararası bir yol olan E-80 karayolunun da geçtiği ve yaklaşık 2100 metre rakıma sahip olan Sakaltutan Geçiti bulunmaktadır.
İlçenin güneydeki Kemah sınırında doğu-batı ekseninde uzanan Gülendağı bulunmaktadır. Gülendağı gerek geniş orman örtüsü ve gerekse de zengin flora ve faunası ile tanınmaktadır. Buradaki ormanlar önemli miktarda Sarıçam (Pinus sylvestris) popülasyonunu barındırır.
Erzincan'a 69 km uzaklıktadır.
İlçe merkezi ve E-80 karayolunun genel olarak kuzeyinde kalan köylerde Karadeniz bölgesinin özellikleri hüküm sürmesine rağmen, ilçenin güney kesimindeki (Doğandere ve Gümüşakar bucaklarına bağlı) köyler Doğu Anadolu Bölgesinde kalmaktadır5 Buralarda tipik Doğu Anadolu karasal ikliminin özellikleri gözlemlenmektedir. Buralarda önemli miktarda dut, kayısı ve üzüm üretimi yapılabilmektedir.
İklim serttir. Kışlar çok soğuk ve uzun yazlar ise kısa ve serin geçer.
Orijinal kaynak: refahiye. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page