Reaya, aslen Arapça (رعية) kelime olup Farsça'da "yönetilenler" anlamına gelen bir toplumsal sınıftır. Terimin ilk olarak İran coğrafyasında ortaya çıktığı, daha sonra Selçuklular aracılığıyla Osmanlı Devleti'ne geçtiği tahmin edilmektedir. Reaya sınıfının görevi üretim yapmak ve vergi vermektir. Kelimenin diğer anlamı "koyun sürüsü"dür. Bu yüzden kelimenin kullanıldığı devletlerde halkın yönetilenler tarafından koyun sürüsüne benzetildiği yönünde eleştiriler bulunmaktadır.
16. yüzyıl Osmanlı yazarı Kınalızade'ye göre reaya refahı üreten sınıftır. Askerliği refaha bağlayarak reaya olmadan seyfiyenin (yönetenlerin) olamayacağını savunur. Sultan'ın görevi adaleti tahsis ederek reayayı korumaktır.
Defterdar Sarı Mehmed Paşa, 18. yüzyılda yazdığı eserinde idarecilerin reayaya haksızlık etmemesi ve refahını gözetmesi gerektiğini anlatmıştır. Aynı eserde reayayı "yaratıcı Tanrı'nın bir emaneti" olarak nitelendirmiştir. Buna karşın aynı zamanda reayanın yöneticiler gibi giyinmesinin, ata binmesinin engellenmesini ve vergi veren toplumun azalmaması için askeri sınıftan uzak tutulması gerektiğini savunmuştur.12
Orijinal kaynak: reaya. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Nesayihü’l-Vüzera Ve’l-Ümera, Defterdar Sarı Mehmed Paşa ↩
Eski/Geleneksel Dünyada Fikrî ve Kurumsal Benzerliklere Dair Bazı Tespit ve Teşhisler , Prof. Dr. Ahmet Güneş ↩
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page