oblomov ne demek?

Oblomov

Oblomov, İvan Gonçarov'un 1859'da yayımlanan aynı adlı romanının baş kahramanıdır. İlya İlyiç Oblomov, tembelliği, uyuşukluğu ve eylemsizliğiyle tanınır. Gençliğinde umut vaat eden, zeki ve enerjik bir adam olmasına rağmen, zamanla hayattan elini eteğini çekmiş, Petersburg'daki dairesinde sürekli uyuyarak, yatarak veya hayallere dalarak günlerini geçirmektedir.

Oblomov, sadece fiziksel bir eylemsizlik içinde değildir; aynı zamanda zihinsel ve duygusal olarak da pasifleşmiştir. Yeni fikirlere, ilişkilere ve sorumluluklara karşı büyük bir direnç gösterir. Geçmişe özlem duyar ve Oblomovka adındaki, çocukluğunu geçirdiği kırsal bölgedeki idealize edilmiş yaşam biçimine sığınır.

Oblomov'un bu atâleti (eylemsizlik, hareketsizlik) sadece kişisel bir tercih değil, aynı zamanda 19. yüzyıl Rus toplumunun bir eleştirisi olarak da yorumlanabilir. Oblomov, Rus aristokrasisinin ve toprak sahibi sınıfının çürümüşlüğünü, üretkenlikten uzak yaşam tarzını ve değişime olan direncini temsil eder.

Roman boyunca Oblomov'un bu durumundan kurtulma potansiyeli çeşitli karakterler aracılığıyla sunulur. En önemlilerinden biri, Oblomov'un çocukluk arkadaşı olan ve enerjik, aktif bir kişiliğe sahip olan Andrey Ştoltz'dur. Ştoltz, Oblomov'u hayata döndürmeye, onu aktif bir yaşama teşvik etmeye çalışır. Ayrıca, Olga Sergeyevna adlı genç ve entelektüel bir kadınla yaşadığı aşk, Oblomov'a bir umut ışığı sunar. Ancak, Oblomov'un derinlere işlemiş olan tembellik ve apati hali, bu potansiyel değişikliklerin gerçekleşmesini engeller.

Oblomov, Rus edebiyatının en unutulmaz karakterlerinden biridir ve onun adı, eylemsizlik, uyuşukluk ve hayattan kopuklukla eş anlamlı hale gelmiştir. Oblomovluk, bir kişinin potansiyelini gerçekleştirememesi, hayata aktif olarak katılamaması ve sürekli olarak erteleme eğiliminde olması durumunu ifade etmek için kullanılan bir terimdir.