Nefret, bir duygudur. Bazı insanlara veya fikirlere karşı kullanılabilecek kızgın veya küskün bir duygusal tepkiye neden olabilir.1
Nefret genellikle öfke, tiksinti ve düşmanlığın kaynağına yönelik bir eğilim ile ilişkilendirilir.
Bir duygu olarak nefret kısa süreli veya uzun süreli olabilir.2 Nefret düşük yoğunluklu olabilir. Örneğin; 'Brokoliden nefret ediyorum'. Ayrıca yüksek yoğunluklu da olabilir. Örneğin; 'Bütün dünyadan nefret ediyorum'.3
Robert Sternberg, nefrete üç ana unsur gördü:
Nefrette bulunabilecek önemli bir kendini koruma işlevi,5 Steinberg'in özerklik arayışında bağımlı ilişkilerin reddedildiği "isyankar" nefret analizi ile gösterilebilir.6
Sigmund Freud, nefretin kendini koruma sorunuyla bağlantılı olduğunu vurgulayarak, mutsuzluğunun kaynağını yok etmek isteyen bir ego durumu olarak tanımladı.7 Donald Winnicott, dışarıdaki bir nesneyi kabul ederek nefrete dahil olan gelişimsel adımı vurguladı: "Büyülü yıkımla karşılaştırıldığında, saldırgan fikirler ve davranışlar olumlu bir değer alır ve nefret, medeniyetin bir işareti haline gelir".8
Onun ardından, nesne ilişkileri teorisi, analitik ortamda nefreti tanımanın önemini vurguladı: Analist, kendi nefretini (sıkı zaman sınırlarında ve ücretlendirilen ücrette ortaya çıktığı gibi) 9 kabul eder ve bu da hastanın analist için daha önceden gizlenmiş nefretini kabul etmesini ve içermesini mümkün kılabilir.10
Adam Phillips o kadar ileri gitti ki, bir ilişkide nefret edilmeden gerçek nezaketin imkansız olduğunu ve böylece kişiler arası hayal kırıklıklarının ve bunlarla ilişkili düşmanlıkların duygusal olmayan bir kabulü, gerçek dostluk hissinin ortaya çıkmasına izin verebileceğini söyledi.11
İngilizcede, bir nefret suçu (aynı zamanda "önyargı saikli suç" olarak da bilinir) genellikle nefret tarafından güdülenmiş gibi görülen suç eylemlerine atıfta bulunur. Nefret suçları işleyenler, genellikle ırk, cinsiyet, din, cinsel yönelim, zihinsel bozukluk, engellilik, sınıf, etnik köken, milliyet, yaş, cinsiyet kimliği veya siyasi bağlantı ile tanımlanan belirli bir sosyal gruba üyelik algısı nedeniyle mağdurları hedef alır.12 Olaylar, fiziksel saldırı, mülke zarar verme, zorbalık, taciz, sözlü taciz veya hakaret veya saldırgan duvar yazıları veya mektupları (nefret postası) içerebilir.13
Nefretin sinirsel bağlantıları bir fMRI prosedürü ile araştırılmıştır. Bu deneyde insanlar, nefret ettikleri insanların resimlerini görüntülerken beyinlerini tarattılar. Sonuçlar orta frontal girusta, sağ putamende, bilateral olarak premotor kortekste, frontal kutupta ve insan beyninin medial insular korteksinde bilateral olarak artan aktivite gösterdi.14
Orijinal kaynak: nefret. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Reber, A.S., & Reber, E. (2002). The Penguin dictionary of psychology. New York: Penguin Books. ↩
Y Ito ed., Encyclopedia of Emotion (2010) p. 302 ↩
S Kucuk, Brand Hate (2016) p. 12-3 ↩
I Craib, Psychoanalysis (Cambridge 2001) p. 208 ↩
Y Ito ed., Encyclopedia of Emotion (2010) p. 303 ↩
S Freud, 'The instincts and their vicissitudes' (1915) in On Metapsychology (PFL 11) p. 135-5. ↩
D W Winnicott, The Child, the Family, and the Outside World (Penguin 1973) p. 239 ↩
J Malcolm, Psychoanalysis (London 1988) p. 143 ↩
A Phillips/B Taylor, On Kindness (London 2004) p. 93-4 ↩
Stotzer, R.: Comparison of Hate Crime Rates Across Protected and Unprotected Groups , Williams Institute, 2007–06. Retrieved on 2007-08-09. ↩
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page