Meftun, Türk edebiyatında genellikle aşk temasını işleyen bir nazım birimi olan gazelin beyitlerinin ortasında yer alan dört dizeden oluşan bir nazım birimidir. Gazelin beyitleri arasında yer alan meftun, genellikle aşık, âşık olan veya aşkın etkisi altında kalmış insanı ifade eder.
Meftun kelimesi Arapça kökenli olup, "gönül, kalp, ruh" gibi anlamlara gelir. Meftun, aşk ateşine kapılan, sevdiği için kendini kaybeden, gönül ve kalp dünyası aşkın gücüyle sarhoş olan bir kişiyi ifade eder. Aşkın etkisi altında kalmış olan bu kişi, sevdiğiyle birlikte olma arzusu içerisinde yanar, tutuşur.
Meftun kelimesi genellikle şiirlerde, özellikle Divan edebiyatı eserlerinde sıkça kullanılmıştır. Şairler, meftun kelimesini kullanarak aşkın insanı nasıl etkisi altına aldığını, aşkın insanı nasıl bir tutkuya sürüklediğini ifade etmişlerdir.
Bu nedenle, meftun kelimesi edebiyatta aşık olan, sevdiği kişiyi düşünen, ona gönül ve ruhunu kaptıran bir insanı anlatmak için kullanılan bir kavramdır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page