Meczuplar, Türk edebiyatında romantik ve dini duygularla hareket eden şairleri ifade etmek için kullanılan bir terimdir. Meczuplar, aşk, aşk acısı ve mistik konulara odaklanan şiirler yazan şairlerdir.
Bu terim, tasavvuf edebiyatında yer alan dervişler ve aşık geleneğindeki şairler için de kullanılır. Meczuplar, iç dünyalarının yoğun duygularını, şiirleriyle ifade ederken aruz ölçüsünü tercih ederler ve genellikle aşkın etkisi altında delice davranan kişiler olarak tasvir edilirler.
Meczuplar, meczubiyet halinde olup Tanrı aşkıyla yanıp tutuşan, dünya malına ve nesnelliklere sırt çeviren bireyler olarak düşünülür. Onlar için gerçek aşk ve gerçek dünya, sadece Tanrı aşkıdır. Bu yüzden normal dünya yaşantısından soyutlanıp başkalaşan bir halde yaşarlar.
Türk edebiyatında en ünlü meczup şairler arasında Yunus Emre, Hacı Bayram-ı Veli ve Neyzen Tevfik sayılabilir. Onların şiirleriyle meczup anlayışı daha da popüler hale gelmiştir.
Sonuç olarak, meczuplar Türk edebiyatında romantik ve dini duyguları yoğun bir şekilde ifade eden şairlerdir. Onlar, aşkın ve Tanrı aşkının etkisi altında delice davranan, dünya hayatından soyutlanan kişiler olarak görülürler.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page