Lamarkizm, Jean-Baptiste Lamarck tarafından 19. yüzyılın başlarında öne sürülen ve evrimi açıklayan bir teoridir. Başlıca iki prensibi vardır:
Kullanım ve Kullanmama (Use and Disuse): Bir organizma yaşamı boyunca belirli organlarını veya özelliklerini sıkça kullanırsa, bu organlar gelişir ve büyür. Tam tersi durumda, eğer bir organ kullanılmazsa zayıflar ve körelir. Örneğin, zürafaların yüksek ağaçlardaki yapraklara ulaşmak için sürekli boyunlarını uzatmaları sonucu boyunlarının uzaması.
Kazanılmış Karakterlerin Kalıtımı (Inheritance of Acquired Characteristics): Bir organizmanın yaşamı boyunca kazandığı bu özellikler (gelişen veya körelen organlar) yavrularına aktarılır. Yani, zürafaların uzayan boyunları gelecek nesillere de aktarılır.
Lamarkizm, Charles Darwin'in doğal seçilim teorisi ortaya çıkana kadar evrimsel değişimleri açıklamak için yaygın bir kabul görmüştür. Ancak, modern genetik biliminin ilerlemesiyle, kazanılmış özelliklerin kalıtımı fikrinin doğru olmadığı kanıtlanmıştır. DNA'da meydana gelen mutasyonlar ve genetik varyasyonlar, evrimin temel mekanizmalarını oluşturur.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page