kebir ne demek?

Kebir, Arapça kökenli bir kelime olup genellikle "büyük günah" anlamına gelir. İslam dininde, Allah'ın koyduğu yasakların büyük olanlarına kebir günah denir. Bu günahlar, küçük günahlardan (kesir) farklı olarak, Allah'ın gazabını daha çok çeker ve tevbe edilmediği takdirde ağır sonuçlara yol açabilir.

Kebir günahların tam bir listesi farklı İslam alimleri arasında küçük farklılıklar gösterebilir, ancak genel olarak kabul edilen bazı önemli kebir günahlar şunlardır:

• Şirk (Allah'a ortak koşma): Allah'a eş veya ortak koşmak, en büyük günahtır ve İslam'ın temel prensiplerinden biri olan tevhid'e (Allah'ın birliğine) aykırıdır. Bu, Allah'tan başka bir varlığa ibadet etmek veya Allah'a eş koşmak anlamına gelir.

• Küfür (İmanı inkâr): Allah'ı, peygamberleri, kitapları veya ahiret gününü inkâr etmektir.

• Sihir (Büyücülük): Büyü yapmak veya büyüye inanmak.

• Zinâ (Zina): Evli olmayan kişilerin cinsel ilişkiye girmesi.

• Faiz (Riba): Faizli para alışverişinde bulunmak.

• Haksızlık ve zulüm: Başkalarına haksızlık yapmak, zulmetmek, haklarını gasp etmek.

• İnsan öldürme: Kasten insan öldürmek (harama karşı savaşta öldürmekten farklı).

• Ebeveynlere isyan etmek: Anne ve babaya itaatsizlik etmek ve onlara kötü davranmak.

• Yalancı şahitlik: Yalan söylemek ve yalan şahitlik yapmak.

• İftira: Birine karşı yalan söylemek ve onu suçlamak.

• Gıybet (Dedikodu): Bir kimsenin arkasından onu hoşlanmayacağı şekilde konuşmak.

• Alkışlamak: Allah'tan başka bir şeye tapmak, ibadet etmek.

Bu liste tam bir liste değildir ve bazı alimler diğer günahları da kebir günah olarak sınıflandırabilirler. Önemli olan, İslam'ın temel prensiplerine aykırı davranışlardan ve Allah'ın yasaklarından uzak durmaktır.

Kebir günahlarının affı, Allah'ın rahmeti ve kulun samimi tevbesi ile mümkündür. Tevbe, günahın terk edilmesi, pişmanlık duyulması ve tekrar edilmemesi için kararlı olunması anlamına gelir. Tevbe, Allah'a yönelik samimi bir pişmanlık ve gelecekte günahlardan sakınma kararlılığı gerektirir.