İkonaklazm, 8. ve 9. yüzyıllarda Bizans İmparatorluğu'nda özellikle ikonların ve diğer dini resimlerin kiliselerden kaldırılması ve yasaklanması hareketidir. Bu dönemde ikonaklazm, İmparator I. Leon tarafından başlatılmış ve ikonların tasvir edilmesi ve ibadet için kullanılması kısıtlanmıştır.
İkonaklazm hareketinin temel nedenleri arasında dini ikonlara karşı ikonoklazların eleştirisi, ikonların putperestliği teşvik ettiği düşüncesiydi. İkonoklazm, ikonların dini birer araç olmaktan ziyade tapılan nesneler haline geldiğini ve bu nedenle Tanrı'nın emirlerini ihlal ettiğini savunan bir din anlayışına dayanıyordu.
İkonaklazm hareketi, Bizans İmparatorluğu'nda dini bir bölünmeye ve toplumsal çalkantılara neden oldu. İmparator I. Leon döneminde ikonaklazm resmi bir politika haline gelirken, İmparator II. Nikephoros ve III. Leo gibi sonraki imparatorlar ikonaklazmı desteklemeye devam ettiler. Ancak, II. Irene ve II. Theodosius gibi başka imparatorlar ise ikonları restore etmeye çalıştılar.
İkonaklazm, 843 yılında II. Theodosius döneminde sona ermiş ve İkinci İkonoklazm Konseyi'ndeki (İkinci Nicea Konseyi) kararlarla ikonların kiliselerde tekrar kullanılmasına izin verilmiştir. Bu kararlar, ikonların dini resimler olarak kabul edilmesini sağlamış ve Bizans İmparatorluğu'ndaki ikonaların dini yaşamda önemli bir yer kazanmasına yol açmıştır.
Sonuç olarak, ikonaklazm Bizans İmparatorluğu'nda dini bir ikon krizine ve anlaşmazlıklara yol açan bir harekettir. Bu dönemde ikonların yasaklanması ve sonrasında tekrar kabul edilmesi, Bizans sanatında ve dini yaşamda büyük etkiler bırakmıştır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page