İkona, Ortaçağ döneminde Doğu Ortodoks Kilisesi'nin dini sanat alanında kullandığı bir terimdir. Yunanca "görsel" veya "ikon" anlamına gelen "eikon" kelimesinden türetilmiştir. İkonalar, dini figürleri, azizleri, melekleri veya İsa, Meryem ve diğer kutsal kişileri tasvir etmek için kullanılan resimlerdir.
İkonalar, genellikle ahşap panellere veya tuval üzerine yapılır ve sıva, altın yaprak veya yağlı boya gibi malzemelerle dekore edilir. İkona yapımı, genellikle dini bir deneyim ve uygulama olarak kabul edilir ve ustalık gerektirir.
Doğu Ortodoks Kilisesi'nde, ikonaların dini anlamı ve işlevi büyüktür. İnanışa göre ikonalar, kutsal kişilerin rehberlik, koruma ve mucizeler sunması için bir araç olarak kullanılır. Bir ikonoğraf tarafından ustalıkla yapılan ikonaların, dini duyguları uyandırması ve ibadet edenleri maneviyatla birleştirmesi beklenir.
İkona yapımında belirli kurallar ve gelenekler vardır. Örneğin, Aziz Meryem'in saçları her zaman kapalı olarak tasvir edilir ve İsa'nın kolları genellikle Yeni Ahit'in incili temsil eder şekilde açıktır.
Bugün, ikonalar hala Ortodoks ve Bazilik Kiliselerinde kullanılmaktadır. Aynı zamanda dini sanat koleksiyonlarında ve galerilerinde sergilenir ve halk arasında popüler birer dekorasyon ve hediye seçeneği olarak da kullanılırlar.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page