hanefi ne demek?
Hanefilik
Hanefilik, İslam dünyasında en yaygın olan dört büyük Sünni mezhebi'nden biridir. Adını, kurucusu olan Ebu Hanife Numan bin Sabit el-Kûfi'den (699-767) alır.
Temel İlkeler ve Kaynaklar:
Hanefi mezhebinin temelinde, aşağıdaki kaynaklar hiyerarşik bir şekilde kullanılır:
- Kur'an: İlk ve en temel kaynaktır.
- Sünnet: Peygamber Muhammed'in sözleri, fiilleri ve onayları (hadisler).
- İcma: Sahabe'nin bir konu üzerinde fikir birliğine varması.
- Kıyas: Kur'an, Sünnet ve İcma'da açıkça belirtilmeyen konularda, benzer durumlar üzerinden akıl yürütme ve analoji yoluyla hüküm çıkarma.
- İstihsan: Bir meselede kıyasın gerektirdiği hükmün, daha iyi ve kolaylaştırıcı bir çözüme (maslahata) aykırı olması durumunda, o kıyası terk ederek daha uygun olan hükmü tercih etme.
- Örf ve Adetler: Şeriat'a aykırı olmamak kaydıyla, toplumun örf ve adetleri de hüküm çıkarmada dikkate alınır.
Öne Çıkan Özellikleri:
- Akla ve İstidlale Önem Verme: Hanefilik, diğer mezheplere kıyasla aklı ve kıyası daha fazla kullanır. Bu durum, özellikle yeni ortaya çıkan meselelere çözüm bulmada kolaylık sağlar.
- Kolaylaştırıcı Yaklaşım: Genellikle insanlara zorluk çıkarmayan, kolaylaştırıcı bir yaklaşımı benimser. Bu özelliği, Hanefiliğin geniş coğrafyalara yayılmasında etkili olmuştur.
- Fetva Ehliyetine Önem Verme: Hanefi mezhebinde, fetva verecek kişilerin belirli bir ilmi seviyeye ulaşmış olmaları şartı aranır.
- Ticaret ve Hukuk Alanında Gelişmişlik: Hanefi mezhebi, özellikle ticaret hukuku ve medeni hukuk alanlarında detaylı ve kapsamlı hükümler içerir.
Yaygın Olduğu Bölgeler:
Hanefilik, günümüzde Türkiye, Balkanlar, Orta Asya, Pakistan, Hindistan, Mısır, Suriye ve Irak gibi geniş bir coğrafyada yaygın olarak takip edilmektedir.