fesih ne demek?

Fesih

Fesih, bir sözleşmeyi, ilişkiyi veya durumu sona erdirme işlemidir. Hukuki anlamda fesih, bir sözleşmenin taraflarından birinin veya her ikisinin sözleşmeyi sona erdirme hakkını kullanmasıdır. Fesih, genellikle yasal düzenlemelerle veya sözleşme hükümleriyle belirlenen şartlar altında gerçekleşir.

Fesih, farklı türde sözleşmelerde ve durumlarda farklı anlamlara gelebilir ve farklı sonuçlar doğurabilir. Örneğin, bir iş sözleşmesinin feshi ile bir kira sözleşmesinin feshi farklı hukuki sonuçlar doğurabilir.

Fesihin temel unsurları:

• Fesih Hakkı: Sözleşmeyi feshetme yetkisinin kimde olduğu (genellikle taraflardan biri veya her ikisi).
• Fesih Sebebi: Fesih işlemini haklı kılan neden (örneğin, sözleşmenin ihlali, yasal bir düzenleme, mücbir sebep).
• Fesih Bildirimi: Fesih iradesinin karşı tarafa yazılı veya sözlü olarak bildirilmesi.
• Fesihin Sonuçları: Fesihle birlikte ortaya çıkan hukuki sonuçlar (örneğin, tazminat yükümlülüğü, sözleşmeden doğan hakların sona ermesi).

Fesih Türleri:

• Haklı Fesih: Sözleşmenin diğer tarafının kusurlu davranışı veya sözleşmeye aykırı hareketleri nedeniyle yapılan fesih. Bkz: Haklı Fesih
• Haksız Fesih: Geçerli bir neden olmaksızın yapılan fesih. Bkz: Haksız Fesih
• Süreli Fesih: Belirli bir süre sonunda kendiliğinden sona eren sözleşmelerde, sürenin bitiminden önce yapılan fesih.
• Süresiz Fesih: Belirli bir süreye bağlı olmayan sözleşmelerde yapılan fesih.

Önemli Hususlar:

• Fesih, genellikle ciddi hukuki sonuçlar doğuran bir işlemdir.
• Fesih hakkının kullanılması, yasal düzenlemelerle ve sözleşme hükümleriyle sınırlı olabilir.
• Fesih bildiriminin usulüne uygun olarak yapılması önemlidir.
• Fesih nedeniyle tazminat yükümlülüğü doğabilir. Bkz: Tazminat

Fesih konusunda daha detaylı bilgi edinmek için, ilgili yasal düzenlemelere ve uzman bir hukukçunun görüşüne başvurmak önemlidir.