derebeylik ne demek?

Derebeylik (Feodalizm)

Derebeylik, Orta Çağ Avrupa'sında (yaklaşık 9. yüzyıldan 15. yüzyıla kadar) hakim olan, siyasi, ekonomik ve sosyal bir sistemdir. Temelde, toprak sahipliğine dayalı bir hiyerarşik yapı üzerine kuruludur.

Temel Özellikleri:

Hiyerarşik Yapı: Toplum, kral veya imparatorun en tepede olduğu, aşağıya doğru soylular (derebeyler), şövalyeler ve köylüler (serfler) şeklinde katmanlara ayrılmıştır. Her katman, bir üstündeki katmana bağlıdır ve ona hizmet etmekle yükümlüdür. Bu sisteme feodal%20hiyerarşi denir.
Toprak (Fief) Esası: Toprak, derebeylik sisteminin temelini oluşturur. Kral, toprakların sahibi olarak kabul edilir ve bu toprakları sadakat ve askeri hizmet karşılığında soylulara (derebeylere) dağıtır. Derebeyler de kendi topraklarını daha küçük parçalar halinde şövalyelere verir. Bu toprak bağışlama işlemine fief denir.
Bağımlılık İlişkisi: Derebeyler, kendilerine toprak veren krala veya daha üst düzeydeki derebeylere karşı vassal konumundadır. Vassallar, lordlarına sadakat yemini ederler ve askeri hizmet gibi çeşitli yükümlülükleri yerine getirirler. Karşılığında, lordları da onları korur ve topraklarını güvence altına alır. Bu ilişkiye süzerenlik ilişkisi denir.
Ademi Merkeziyetçilik: Merkezi otorite zayıftır. Krallar, toprakları üzerindeki kontrollerini sağlamakta zorlanırlar. Güç, yerel derebeylerin elinde toplanmıştır. Bu duruma ademi%20merkeziyetçilik denir.
Ekonomik Yapı: Ekonomi, tarıma dayalıdır. Köylüler (serfler), derebeylerin topraklarında çalışır ve ürünlerinin bir kısmını onlara vermekle yükümlüdürler. Serfler, toprağa bağlıdır ve derebeyin izni olmadan toprağı terk edemezler. Bu sisteme serflik denir.
Hukuk: Hukuk sistemi yerel geleneklere ve adetlere dayanır. Her derebeyin kendi yargı yetkisi vardır ve kendi topraklarında yaşayanlar üzerinde hüküm sürebilir.