tahmidiye ne demek?

Tahmîdiye, Arapça "tahmîd" (حمد) fiilinden türetilmiş bir kelimedir ve "hamd etmek," "övmek," "şükretmek" anlamlarına gelir. İslâm literatüründe ise, genellikle Allah'ı övme ve şükretme anlamında kullanılan bir terimdir. Ancak, kullanım bağlamına göre farklı anlamlarda da kullanılabilir:

• Tahmîd Duası: Allah'ı öven ve şükreden dualar için kullanılır. Bu dualar Kur'an'dan ayetler, Peygamberimiz (s.a.v.)'in sözleri (hadisler) veya çeşitli tasavvufî metinlerden alıntılar içerebilir. Genellikle namazlarda, zikirlerde ve diğer ibadetlerde kullanılır.

• Tahmîd Âyeti: Kur'an-ı Kerim'de Allah'ı öven ayetler için kullanılır. Özellikle Fatiha suresinin başındaki "Elhamdü lillahi rabbil-'alemin" (Hamd alemlerin Rabbi olan Allah'a mahsustur) ayeti, en bilinen tahmîd ayetlerindendir.

• Tahmîd Suresinden kastedildiği zaman: Bazen, Kur'an'daki belli başlı surelere de Tahmid Suresi adı verilir. Bu bağlamda genellikle Fatiha suresini veya başka bir sureyi kasteder. Ancak, bunun için bir kesinlik yoktur, bağlama bağlıdır.

• Tasavvufta Tahmîd: Tasavvufta, tahmîd, Allah'ın yüceliğini, güzelliğini ve mükemmelliğini anlama ve ifade etme yoludur. Bu, sadece sözlü olarak değil, aynı zamanda kalpten gelen bir his ve yaşam tarzı olarak da yaşanır. Zikir, tevhid ve tefekkür gibi tasavvufî pratikler, tahmîdin önemli unsurlarıdır.

Özetle, tahmîdiye, Allah'ı övme, şükretme ve yüceltme eylemi ve bu eylemi içeren dualar, ayetler veya tasavvufî uygulamaları kapsayan geniş bir kavramdır. Anlamı, kullanıldığı bağlama göre değişkenlik gösterir.