shogun ne demek?

Şogun

Şogun (将軍, Shōgun), Japonya tarihinde yaklaşık 700 yıl boyunca ülkeyi yöneten askeri diktatörlere verilen unvandır. Kelime anlamı "ordu komutanı" veya "general"dir. Şogunluk, imparatorun sembolik lider olarak kaldığı, ancak gerçek gücün şogun ve onun samuray ordusu tarafından kullanıldığı bir feodal yönetim biçimiydi.

Şogunluğun Yükselişi

Şogunluk makamı, ilk olarak Heian döneminin sonlarında (794-1185) ortaya çıktı. Genpei Savaşı'nı (1180-1185) kazanan Minamoto no Yoritomo, 1192'de İmparator tarafından "Sei-i Taişogun" (征夷大将軍, "Barbarları Bastıran Büyük General") ilan edildi ve Kamakura Şogunluğu'nu kurdu. Bu olay, Japonya tarihinde askeri yönetimin başlangıcı olarak kabul edilir.

Şogunluk Dönemleri

Japonya tarihinde üç ana şogunluk dönemi bulunmaktadır:

• Kamakura Şogunluğu (1192-1333): Minamoto klanı tarafından kuruldu. Zen Budizmi'nin yayılması ve samuray sınıfının yükselişi ile karakterizedir. Kamakura Şogunluğu

• Aşikaga (veya Muromaçi) Şogunluğu (1336-1573): Aşikaga Takaudji tarafından kuruldu. Ülke içi savaşlar ve merkezi otoritenin zayıflaması ile bilinir. Aşikaga Şogunluğu

• Tokugawa Şogunluğu (1603-1867): Tokugawa Ieyasu tarafından kuruldu. Edo dönemi olarak da bilinir. Uzun süren bir barış ve istikrar dönemi yaşandı. Dış dünyaya kapalı bir politika izlendi (Sakoku). Tokugawa Şogunluğu - Edo Dönemi - Sakoku

Şogunluğun Sonu

Tokugawa Şogunluğu, 19. yüzyılın ortalarında Batılı güçlerin baskısıyla karşı karşıya kaldı. Bu durum, Japonya'da iç karışıklıklara ve şogunluğun otoritesinin zayıflamasına yol açtı. 1868'de Meiji Restorasyonu ile şogunluk resmen sona erdi ve imparator yeniden gerçek gücü eline aldı. Meiji Restorasyonu