Neum (veya Neume), özellikle Gregoryen ilahileri ve diğer Orta Çağ Batı müziklerinde kullanılan erken bir müzik notasyon sistemidir. Neumlar, notaların kesin ritmini veya aralıklarını belirtmek yerine, müzikal bir cümlenin genel şeklini ve yönünü göstermek amacıyla kullanılan sembollerdir.
Temel Özellikleri:
Göreli Gösterim: Neumlar, mutlak perde veya ritim değerlerini belirtmek yerine, notaların birbirine göre olan ilişkilerini (yukarı, aşağı, aynı seviyede) gösterir.
Evrimsel Gelişim: Neumlar, zaman içinde farklı bölgelerde farklı şekillerde gelişmiştir. Erken dönemlerde kullanılan cheironomik neumlar el hareketlerini taklit ederken, daha sonraki dönemlerde çizgi sistemine oturtulmuş diastematik neumlar kullanılmıştır.
Ritmi İfade: Başlangıçta ritmi tam olarak belirtmeseler de, zamanla neumların şekli ve gruplandırılması, ritmik kalıpları ifade etmek için kullanılmıştır. Örneğin, bazı neumlar tek bir notayı temsil ederken, diğerleri bir grup notayı veya bir melodiyi temsil edebilir.
Çizgi Sistemine Entegrasyon: 11. yüzyılda Guido d'Arezzo tarafından geliştirilen çizgi sistemi (genellikle dört veya beş çizgi), neumların perde yüksekliğini daha kesin bir şekilde belirtmesine olanak tanımıştır.
Gregoryen İlahilerinde Kullanım: Neumlar, özellikle Gregoryen ilahilerinin yazılmasında ve yorumlanmasında hayati bir rol oynamıştır. Bu ilahilerin doğru bir şekilde icra edilmesi için neumların anlaşılması gerekmektedir.
Neumlar, modern müzik notasyonunun temelini oluşturmuş ve Batı müziğinin gelişiminde önemli bir rol oynamıştır. Günümüzde, özellikle erken dönem müzikoloji ve performans pratiği alanlarında hala incelenmekte ve kullanılmaktadır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page