Miskal, musikar, müştak Orta Asya'da kullanılan bir çeşit panflüttür. Çalgı, İran'da muştak adı ile bilinmektedir. Arap ülkelerinde Şu'aybiye olarak adlandırılır.1 Osmanlı döneminde 18. yüzyıl sonlarına kadar saray müziği, şehir eğlence müziği, sivil mehter topluluklarında ve müzikle tedavide kullanılmıştır. Azerbaycan'da günümüzde kullanılmaktadır.
Efsanevi kuşun adını taşıyan bu müzik aletinin adına N. Gencevinin, M. Füzuli'nin eserlerinde rastlanılır. Nizami musikarın güzel sesli olduğunu yazmıştır. Orta asırlarda diğer vurmalı çalgılarla birlikte oyun havalarında kullanılmıştır. Sekiz borulu musikar kamış ve ağaçtan hazırlanırdı.2
Evliya Çelebi Mısır'a yaptığı seyahatte kullanılan çalgılar arasında miskalide saymaktadır. Miskal'ın yapısı hakkında ilk olarak Abdülkâdir Merâgî (1360-1435) Câmiü'l-Elhân (Nağmeler Derlemesi-1405) isimli müzik kitabında ayrıntılı bilgi vermiştir.3
Orijinal kaynak: miskal. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
http://www.gefad.gazi.edu.tr/window/dosyapdf/2004/3/2004-3-193-206-12-nececan.pdf ↩
Azərbaycan etnoqrafiyası, Bakı-2007, “Şərq-Qərb” nəşriyyatı. Üç cilddə. III cild. səh. 225. ISBN 978-9952-34-152-2 ↩
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page