mevkuf ne demek?

Mevkuf

Mevkuf, Arapça kökenli bir kelime olup, hukuki bir terim olarak kullanılır. Temel anlamı "alıkonulmuş, tutuklanmış, gözaltında bulundurulan" demektir.

Hukukta mevkuf, hakkında henüz kesinleşmiş bir hüküm bulunmayan ve yargılama süreci devam eden bir şüphelinin veya sanığın, kaçma veya delilleri karartma ihtimaline karşı geçici olarak özgürlüğünün kısıtlanması halini ifade eder. Mevkufiyet, bir tedbir mahiyetindedir ve cezalandırma amacı taşımaz.

Mevkufiyet kararı, genellikle bir suç şüphesi üzerine yapılan soruşturma sonucunda, hakim veya savcı tarafından verilir. Bu kararın verilmesinde, suçun niteliği, delil durumu, şüphelinin kaçma veya delilleri karartma ihtimali gibi faktörler göz önünde bulundurulur.

Mevkufiyet süresi, yasal düzenlemelerle sınırlandırılmıştır ve bu süre, suçun niteliğine göre değişebilir. Şüpheli veya sanık, mevkuf bulunduğu süre boyunca avukatıyla görüşme hakkına sahiptir ve aleyhindeki delillere karşı savunma yapma imkanı bulunur.

Önemli Konular:

• Tutuklama (Mevkufiyet) Şartları: Bir kişinin mevkuf (tutuklu) olarak alıkonulabilmesi için aranan yasal şartlar.
• Gözaltı: Mevkufiyetin bir aşaması olan gözaltı süreci ve hukuki dayanakları.
• Savunma Hakkı: Mevkuf bulunan bir kişinin sahip olduğu temel haklar ve savunma imkanları.
• Hüküm: Mevkufiyetin sonlanması ve yargılama sürecinin hüküm aşaması.