mani (peygamber) ne demek?

Mani (Farsça: مانی, d. 216, Tizpon - ö. 276, Cündişapur), gnostik bir din olan Maniheizm'in kurucusu. Birûni'ye göre Mani, Yeni Ahit'te bahsi geçen Faraklit{{'}}in kendisi olduğunu ve "son peygamber" olduğunu ileri sürdü.[1][2]

Hayatı

Mani, 216 tarihinde Arşaklılara ait Tizpon kentinde dünyaya geldi. Fâtâk güçlü dinsel eğilimlere sahip bir kişi olmalıydı, zira bir süre sonra Ecbatana'yı terk ederek, Güney Babilonya'da bulunan "Menakkede" adlı bir Mandeen tarikatına katıldı ve küçük oğlunu bu inançlara göre yetiştirdi. Mani'nin babası da, din reformu taraftarı olarak önemli etkinliklerde bulunmuş ve adeta oğluna öncülük etmiştir. Mani dinsel eğitiminin yanı sıra gençlik yıllarını nakkaşlık öğrenerek geçirmiştir.

Mani Pers İmparatorluğunun I. Şapur (242–273) egemenliği altındaki döneminde, öğretilerini çok başarılı olarak halk arasında yayabilmiştir. Ancak I. Şapur'in ardından tahta çıkan hükümdar I. Behram (ya da II. Behram) onu Magerlerin bir şikayeti üzerine tutuklatıp 276 tarihinde idam ettirmiştir. Maniciler, Mani'nin bir haça çakılarak (İsa'daki gibi) idam edildiğini kayıt etmiş olsalar da, bunda bazı şüpheler vardır.

Kaynakça

Kategori:216 doğumlular Kategori:276 yılında ölenler Kategori:Din kurucuları Kategori:Peygamberler Kategori:Mani dini Kategori:Anti-natalistler

[1] Eschatology ii. Manichean Eschatology , Encyclopædia Iranica

[2] el-Birûni, Muhammed bin Ahmed; Eduard Sachau ed.; The Chronology of Ancient Nations; s. 190; W. H. Allen & Co.; Londra: 1879

Orijinal kaynak: mani (peygamber). Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.