malikilik ne demek?

"Malikilik" terimi, İslam hukukundaki dört büyük Sünni mezhepten biri olan "Maliki mezhebi"ni ifade eder. Maliki mezhebi, adını kurucusu olan İmam Malik bin Enes'ten alır. 8. yüzyılda ortaya çıkan bu mezhep, özellikle Kuzey Afrika'da, Sudan'da ve Batı Afrika'nın bazı bölgelerinde yaygın olarak uygulanmaktadır.

Maliki mezhebi, İmam Malik'in "Muvatta" adlı eserine dayanır ve Medine halkının uygulamalarını önemli bir kaynak olarak kabul eder. Kur'an ve hadislerin yanı sıra Medine uygulamaları, sahabe görüşleri ve kıyas (analoji) ile amel eder. Maliki mezhebi, İslam hukukundaki kararlarında toplumsal yarar ve maslahat ilkesine de önem verir.

Maliki mezhebinin bazı temel özellikleri şunlardır:

1. Medine Uygulamaları: Maliki mezhebi, İslam'ın ilk dönemlerinde Medine'de yaşayan toplumun uygulamalarını önemli bir referans kaynağı olarak kabul eder.

2. Maslahat İlkesi: Toplumun yararına olan kararlar alırken, maslahat ilkesini göz önünde bulundurur.

3. Ana Kaynaklar: Kur'an ve hadis temel kaynaklardır, ancak Medine halkının uygulamaları da bu kaynaklar arasında yer alır.

4. Aceleci Olmama: Hukuki kararlar verirken aceleci olmamaya ve delillere dayanarak düşünmeye özen gösterir.

Maliki mezhebi İslam hukuku açısından önemli bir gelenek oluşturur ve çeşitli konularda farklı yorumlar sunarak zengin bir fıkıh literatürüne katkı sağlar. Her mezhep gibi, Maliki mezhebi de zaman içinde çeşitli coğrafi ve kültürel etkileşimler sonucunda kendi içinde çeşitlenmiştir.