inquisition ne demek?

İnquisition, Orta Çağ Avrupa'sında Katolik Kilisesi tarafından gerçekleştirilen bir dini mahkeme sistemidir. Ortaçağ boyunca, özellikle 13. yüzyıldan itibaren, kilise içinde yayılan ayrımcılık, sapkınlık ve sapkın düşüncelerin bastırılması amacıyla başlatıldı.

Temel olarak, İnquisition, dini sapkınlıkların ve sapkın görüşlerin tespiti, suçlananların yargılanması ve itaat etmeyenlerin cezalandırılması ile ilgileniyordu. İnquisition, Papalık yetkisi altında bir dizi kurum ve mahkeme ile uygulandı. En tanınmış olanı, 1478'de İspanya'da kurulan ve 15. yüzyılın sonuna kadar faaliyet gösteren İspanyol İnquisition'ıdır.

İnquisition'ın en belirgin özelliği, işkence ve itiraflar yoluyla bilgi toplama süreciydi. İnsanların düşüncelerini ifade etmeleri veya kendilerini savunmaları yasaklandı. İtiraflar, genellikle suçlananların zor kullanılarak elde edilirdi. İtirafları doğru veya yanlış olsalar da işkence altındaki kişiler sıklıkla cezalandırıldı.

İnquisition, düşünce özgürlüğüne, ifade özgürlüğüne ve adil yargılanma hakkına tecavüz ettiği için eleştirildi. Bu dönemde birçok kişi, eleştiri ve reform çağrılarında bulundu. Ancak İnquisition, katolik doktrinini korumak ve yaymak amacıyla savunuldu ve desteklendi.

Ortaçağın sonlarına doğru İnquisition'un gücü zayıflamaya başladı ve bazı ülkelerde tamamen sona erdi. 19. yüzyılda Papalık İnquisition'una son verildi. Günümüzde terim genellikle Ortaçağ dönemini ifade etmek için kullanılır ve katolik kilisesinin geçmişinde bir kara leke olarak görülür.