Fibromiyalji (FM) kronik yaygın ağrı ve basınca karşı artan ağrı tepkisi ile nitelenen tıbbi bir durumdur.1 Diğer belirtiler arasında yorgunluk, normal aktivitelerin etkilendiği bir dereceye kadar uyku problemleri ve hafıza ile ilgili sorunlar vardır.2 Bazı insanlar ayrıca huzursuz bacak sendromu, bağırsak veya mesane problemleri, uyuşma ve karıncalanma ve gürültüye, ışığa veya sıcaklığa duyarlılıktan şikayet eder.3 Fibromiyalji sıklıkla depresyon, kaygı ve travma sonrası stres bozukluğu ile ilişkilidir.4 Diğer kronik ağrı türleri de sıklıkla vardır.5
Fibromiyalji (Latince fibro- fibröz doku, Yunanca myo- kas, Yunanca algos- ağrı; FM veya FMS olarak da bilinir), özellikle sırt, boyun, omuzlar ve kalçalarda belirgin olmak üzere yaygın kas-eklem ağrısı, yorgunluk, sabah tutukluğu ile karakterize kronik (süreğen) bir kas iskelet sistemi hastalığıdır.
Her yaşta ve her iki cinste görülebilmekle birlikte en sık 30-60 yaşlar arasında ve kadınlarda erkeklerden daha çok görülür.
Fibromiyaljinin nedeni bilinmemektedir. Ancak "merkezi duyarlılaştırma" dahil olmak üzere birkaç hipotez geliştirilmiştir. Bu teori omurilik veya beyindeki ağrıya duyarlı sinir hücrelerinin artan reaktivitesi nedeniyle fibromiyaljili kişilerin ağrı eşiğinin daha düşük olduğunu öne sürer.6 Nöropatik ağrı ve majör depresif bozukluk sıklıkla fibromiyalji ile birlikte ortaya çıkar - bu komorbiditenin nedeni monoaminerjik, glutamaterjik, nörotrofik, opioid ve proinflamatuar sitokin sinyalinde bozulmalara yol açan paylaşılan genetik anormalliklerden kaynaklanıyor gibi görünmektedir. Bu savunmasız bireylerde psikolojik stres veya hastalık, ruh hali ve ağrıyı düzenleyen tahrik edici ve stres yollarında anormalliklere neden olabilir. Sonunda bazı nöron larda fibromiyalji ve bazen bir duygudurum bozukluğunun oluşmasına yol açan bir duyarlılık ve tutuşma etkisi meydana gelir.7 Kanıtlar, fibromiyaljideki ağrının öncelikle anormal şekilde işleyen ağrı işleme yollarından kaynaklandığını göstermektedir. Basit bir ifadeyle nöronların hacminin çok yükseğe ayarlanması ve ağrı işleme yollarının bu aşırı uyarılabilirliği ve beyindeki engeleyici ağrı yollarının yetersiz faaliyeti, etkilenen kişinin ağrı duymasına neden olur. Fibromiyaljide ortaya çıkan bazı nörokimyasal anormallikler aynı zamanda ruh halini, uykuyu ve enerjiyi de düzenler, böylece ruh hali, uyku ve yorgunluk sorunlarının neden genellikle fibromiyaljiye eşlik ettiğini açıklar.8
Stres, kaygı, depresyon, dinlendirmeyen uyku ve bazı romatizmal ve hormonal hastalıklarla ilişkili olabileceği düşünülmektedir.
Aşırı egzersiz veya ağır sporlar yapmak, hareketsizlik, soğuk ve nemli havalar, psikolojik stresler ağrıları arttırır.
Fibromiyaljinin tanımlayıcı bulguları kronik yaygın ağrı, yorgunluk, uyku bozukluğu ve dokunsal basınca yanıt olarak artan ağrıdır (allodini). Diğer belirtiler arasında deride karıncalanma (parestezi), uzuvlarda uzamış kas spazmları, güçsüzlük, sinir ağrısı, kas seğirmesi, çarpıntı ve fonksiyonel bağırsak rahatsızlıkları vardır.910
Pek çok insan konsantrasyon bozukluğu11 ("fibrofog" olarak bilinir) kısa-süreli hafıza-1213 ve uzun süreli hafıza14 kısa süreli hafıza birleştirme,15 bozulmuş performans hızı,1617 çoklu görev yapamama, bilişsel aşırı yüklenme1819 ve dikkat süresinde azalma sorunları20 kısa-süreli hafıza ile sorunlar-2122 gibi bilişsel sorunlar23 yaşarlar. Fibromiyalji genellikle endişe ve depresif bulgularla ilişkilidir.24 Genellikle bir komorbid bozukluğa bağlı olabilen fibromiyaljiye atfedilen diğer bulgular arasında kronik miyofasiyal ağrı, yaygın dermatomal olmayan parestezi, fonksiyonel bağırsak bozuklukları ve irritabl bağırsak sendromu olarak da adlandırılan miyofasiyal ağrı sendromu, genitoüriner belirtiler ve interstisyel sistit, dermatolojik bozukluklar, baş ağrıları, miyoklonik seğirmeler ve semptomatik düşük kan şekeri bulunur.
Fibromiyalji kronik yaygın ağrı varlığına göre sınıflandırılsa da ağrı, omuz, boyun, düşük sırt, kalça gibi bölgelerde veya diğer alanlarda da belirlenebilir. Hastaların çoğu aynı zamanda değişen derecelerde miyofasiyal ağrı yaşar ve yüksek oranlarda eşlik eden temporomandibular eklem bozukluğu vardır.
Romatoid artrit ve sistemik lupus eritematozus hastalarının % 20-30'unda fibromiyalji de olabilir.25 NHS'ye göre yaygın ağrı, ağrı, yanma hissi veya keskin, bıçak gibi hissedilebilen önemli bir bulgudur.26
Bu şikayetlerin hepsi aynı anda görülmeyebilir, belirtiler kişiden kişiye farklılık gösterir. Ancak kas ve eklem ağrıları, dinlendirmeyen uyku ve yorgunluk en sık görülen şikayetlerdir.
Fibromiyalji tedavisi oldukça güç bir hastalıktır. Bunun çok sayıda nedeni vardır.
Fibromiyaljiyi teşhis edebilecek tek bir patolojik özellik, laboratuvar bulgusu veya biyobelirteç yoktur ve neyin tanı kriterleri olarak kabul edilmesi gerektiği ve objektif bir tanının mümkün olup olmadığı konusunda tartışmalar vardır.27 Çoğu durumda fibromiyalji bulguları olan kişiler normal görünen laboratuvar test sonuçlarına sahip olabilir ve bulgularının çoğu artrit veya osteoporoz gibi diğer romatizmal durumları taklit edebilir. Araştırma amaçları için en yaygın kabul gören sınıflandırma kriterleri seti 1990 yılında American College of Rheumatology Çok Merkezli Kriterler Komitesi tarafından geliştirildi. Gayri resmi olarak "ACR 1990" olarak bilinen bu kriterler fibromiyaljiyi aşağıdaki kriterlerin varlığına göre tanımlar:
Hastaların sınıflandırılması için ACR kriterleri başlangıçta araştırma amaçlı dahil edilme kriterleri olarak oluşturulmuş ve klinik tanı için amaçlanmamıştır ancak artık klinik ortamda fiili tanı kriterleri haline gelmiştir. Herhangi bir zamanda aktif olabilecek hassas noktalarının sayısı zamana ve duruma göre değişebilir. Müşterilerin engelliliğini öncelikle hassas noktalarına dayalı olarak kanıtlamak isteyen bir yasal ekibi tarafından tartışmalı bir çalışma yapıldı ve ihtilaflı olmayan topluluklarda yaygın olarak bulunmaları, ACR kriterlerinin baş yazarının şimdi hassas noktalarının tanıdaki yararlı geçerliliğini sorgulamasına neden oldu.30 Kontrol noktalarının kullanımı, bir kişinin fibromiyaljisi olup olmadığı konusunda şüphe uyandırmak ve kişinin temaruz ettiğini iddia etmek için kullanılmıştır; Ancak fibromiyaljiyi teşhis etmek için kontrol noktalarının kullanılması konusunda hiçbir araştırma yapılmamıştır ve bu tür teşhis testleri tavsiye edilmemiştir ve her yerde ağrıdan şikayetçi olan kişilerin hala fibromiyaljiyi bir teşhis olarak kabul etmesi gerekir.31
2010 yılında Amerikan Romatoloji Koleji, 1990 kriterlerinin hassas nokta testine bağımlılığını ortadan kaldıran fibromiyalji için geçici olarak gözden geçirilmiş tanı kriterlerini onayladı.32 Revize edilen kriterler 1990 kriterleri altında hassas nokta testi yerine yaygın bir ağrı indeksi (WPI) ve semptom şiddeti ölçeği (SS) kullanmaktadır. WPI 19 genel vücut bölgesini sayar Kişinin önceki iki hafta içinde ağrı çekmesi. SS, kişinin yorgunluğunun şiddetini, yenilenmemiş uyanmayı, bilişsel semptomları ve genel somatik semptomları derecelendirir, {{efn | Somatik semptomlar şunları içerir ancak bunlarla sınırlı değildir: kas ağrısı, irritabl bağırsak sendromu, yorgunluk veya yorgunluk, düşünme veya hatırlama sorunları, kas güçsüzlüğü, baş ağrısı, karın bölgesinde ağrı veya kramplar, uyuşma veya karıncalanma, baş dönmesi, uykusuzluk, depresyon, kabızlık, üst karın ağrısı, bulantı, sinirlilik, göğüs ağrısı, bulanık görme, ateş, ishal, ağız kuruluğu, kaşıntı, hırıltılı solunum, Raynaud fenomeni, kurdeşen veya çınlama, kulaklarda çınlama, kusma, mide ekşimesi, ağız ülseri, tat kaybı veya değişiklikleri, nöbetler, kuru gözler, nefes darlığı, iştahsızlık, döküntü, güneş hassasiyeti, işitme güçlüğü, kolay morarma, saç dökülmesi, sık veya ağrılı idrara çıkma ve mesane spazmları.
Fibromiyalji tedavisinde amaç:
Orijinal kaynak: fibromiyalji. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page