entube ne demek?

Enjeksiyon Tüpü (Entübe) Hakkında Bilgi

Entübe, tıbbi bir terim olup, solunum yetmezliği yaşayan veya solunum yolu tehlike altında olan hastalara uygulanan bir işlemdir. Bu işlemde, bir entübasyon tüpü (endotrakeal tüp) ağız veya burun yoluyla trakea (soluk borusu)'ya yerleştirilir. Bu sayede hasta, mekanik ventilasyon cihazı (solunum cihazı) ile desteklenebilir.

Neden Entübe Edilir?

  • Solunum Yetmezliği: Akciğerlerin yeterince oksijen alamaması veya karbondioksiti atamaması durumunda.
  • Bilinç Kaybı: Hastanın solunum kaslarını kontrol edememesi veya solunum yollarını koruyamaması durumunda.
  • Solunum Yolu Tıkanıklığı: Tümör, yabancı cisim veya ödem gibi nedenlerle solunum yolunun tıkanması durumunda.
  • Ciddi Yaralanmalar: Özellikle göğüs veya kafa travması durumlarında solunumun tehlikeye girmesi.
  • Ameliyat: Genel anestezi altında yapılan büyük ameliyatlarda solunumu kontrol altında tutmak amacıyla.

Entübasyon İşlemi Nasıl Yapılır?

Entübasyon genellikle deneyimli bir anestezi uzmanı veya yoğun bakım uzmanı tarafından yapılır. İşlem sırasında hasta genellikle sedatize edilir veya kas gevşetici ilaçlar verilir. Laringoskop adı verilen bir alet kullanılarak gırtlak görüntülenir ve tüp doğru pozisyona yerleştirilir. Tüpün doğru pozisyonda olduğundan emin olmak için genellikle akciğerlerin dinlenmesi veya karbondioksit ölçümü gibi yöntemler kullanılır.

Entübasyonun Riskleri Nelerdir?

  • Diş Hasarı: Özellikle zorlu entübasyonlarda dişlerde hasar oluşabilir.
  • Ses Teli Yaralanması: Tüpün yerleştirilmesi sırasında ses tellerinde yaralanma meydana gelebilir.
  • Enfeksiyon: Tüpün uzun süre kalması durumunda enfeksiyon riski artabilir.
  • Pnömotoraks: Nadiren, akciğer zarının delinmesi sonucu pnömotoraks (akciğer sönmesi) oluşabilir.
  • Aspirasyon: Mide içeriğinin akciğerlere kaçması (aspirasyon) riski vardır.

Entübasyon Sonrası Bakım:

Entübe edilmiş hastalar genellikle yoğun bakım ünitesinde yakından takip edilir. Solunum cihazının ayarları hastanın ihtiyaçlarına göre ayarlanır. Beslenme genellikle bir nazogastrik tüp veya intravenöz yolla sağlanır. Enfeksiyon riskini azaltmak için hijyen kurallarına dikkat edilir ve düzenli olarak akciğer fizyoterapisi uygulanır. Hastanın durumu iyileştikçe, solunum cihazından yavaş yavaş ayrılması (weaning) planlanır.