caferi mezhebi ne demek?
Caferî mezhebi, İslam'ın Şia koluna ait bir fıkıh mezhebidir ve Şiilik içinde en yaygın olanıdır. İsmini, Şiilerin altıncı imamı olan Cafer-i Sadık'tan almıştır.
Temel İlkeler ve İnançlar:
- İmamet: Caferî mezhebinin en belirgin özelliği, İmamet inancıdır. Buna göre, Hz. Muhammed'in (s.a.v.) vefatından sonra İslam toplumunun liderliği, Allah tarafından seçilmiş ve günahlardan korunmuş (ismet) olan Ehlibeyt'e (Hz. Peygamber'in ailesi) aittir. Bu imamlar, Hz. Ali ve onun soyundan gelen 12 imamlardır.
- Tevella ve Teberra: Tevella, Ehlibeyt'i ve onların yolunu takip edenleri sevmek ve onlara yakın olmaktır. Teberra ise, Ehlibeyt düşmanlarından ve onların zalim uygulamalarından uzak durmaktır.
- Takiyye: Takiyye, can, mal veya dinin tehlike altında olduğu durumlarda inancı gizlemektir. Bu, Caferî mezhebinde, özellikle azınlıkta olunan durumlarda önemli bir prensip olarak kabul edilir.
- Mute: Mute, belirli bir süre için yapılan evliliktir. Caferî fıkhında caiz görülürken, Sünni fıkhında haram kabul edilir.
- Hums: Hums, elde edilen kazancın veya ganimetin beşte birinin, belirli ihtiyaç sahiplerine verilmesi veya dinî amaçlar için kullanılmasıdır.
- Fıkıh Kaynakları: Caferî fıkhının temel kaynakları şunlardır: Kur'an, Sünnet (Ehlibeyt imamlarının söz ve uygulamaları), Akıl ve İcma (alimlerin görüş birliği).
- Namaz: Namaz vakitleri ve kılınış şekilleri Sünni mezheplerden bazı farklılıklar gösterir. Örneğin, öğle ve ikindi namazları ile akşam ve yatsı namazları birleştirilerek kılınabilir.
Yaygınlık:
Caferî mezhebi, özellikle İran, Azerbaycan, Irak, Lübnan, Bahreyn ve Suudi Arabistan'ın bazı bölgelerinde yaygındır. Ayrıca, Pakistan, Hindistan, Afganistan gibi ülkelerde de önemli sayıda Caferî müslüman bulunmaktadır. Türkiye'de de Caferi mezhebine mensup önemli bir nüfus bulunmaktadır.